Η ιστορία του Anthem έχει ενδιαφέρον θεματολογικά, αλλά δεν διεκδικεί σε καμία περίπτωση δάφνες πρωτοτυπίας. Κεντρικό μέρος της ιστορίας είναι το Anthem of Creation, μία αρχέγονη δύναμη που συγκρατεί την ισορροπία στο σύμπαν του παιχνιδιού. Η δύναμη που κατέχει το Anthem of Creation και ο τρόπος που μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν υπέρ τους είναι το ζητούμενο για τους Dominion, που αποτελούν την μεγαλύτερη απειλή για όσους ζουν μέσα στο ασφαλές καταφύγιο του Fort Tarsis. Αυτός που καλείται να σώσει τον κόσμο από τους Dominion αλλά και τον πανίσχυρο Monitor είστε φυσικά εσείς, αναλαμβάνοντας το ρόλο ενός Freelancer. Οι Freelancers παλιότερα είχαν τον σεβασμό των κατοίκων για τον ηρωικό τους χαρακτήρα, αλλά λόγω ενός σοβαρού συμβάντος έχασαν σε μεγάλο βαθμό τη φήμη τους, οπότε και από την πλευρά τους θέλουν να αποδείξουν ότι αξίζουν την εμπιστοσύνη των κατοίκων.
Αν και η ιστορία είναι χιλιοειπωμένη με διαφορετικές εκφάνσεις σε άλλα παιχνίδια και ταινίες, εντούτοις υπάρχουν αρκετές λεπτομέρειες που ανακαλύπτετε κυρίως ξεψαχνίζοντας αντικείμενα μέσα στο Fort Tarsis και λιγότερο μέσα από διαλόγους με τους κατοίκους. Οι διάλογοι με τους κατοίκους είναι τόσο υπερφύαλοι, βασανιστικά αργοί και εκτός τόπου και χρόνου με όσα αντιμετωπίζετε εκτός Fort Tarsis, που πραγματικά σας κάνουν να αγανακτείτε και να τους προσπερνάτε χωρίς να νοιάζεστε για το τί θα απαντήσετε. Η “Bioware” πινελιά των διαλόγων και της αλληλεπίδρασης με τους υπόλοιπους κατοίκους όχι μόνο φαντάζει φτωχός συγγενής σε σχέση με τα όσα έχουμε δει στα προηγούμενα παιχνίδια του στούντιο και δυσαρεστεί τους φαν αυτών των παιχνιδιών, αλλά στην πραγματικότητα καταφέρνει και εκνευρίζει και όσους δεν ενδιαφέρονται για την ιστορία και θέλουν να πάρουν απλά την αποστολή και να φύγουν.
H πτήση των javelin δίνει τρομερή κλίμακα στις μάχες.
Το δυνατό σημείο του Anthem βρίσκεται στο πεδίο της μάχης όπου τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα σε σχέση με την τραγελαφική εμπειρία στο Fort Tarsis. Η ικανότητα των Freelancers να πετάνε ή να αιωρούνται πυροβολώντας τους εχθρούς από ψηλά δίνει μία τρομερή φρεσκάδα σε όσα έχουμε δει μέχρι τώρα, ανεβάζοντας την κλίμακα στις μάχες σε εντυπωσιακά επίπεδα και χαρίζοντας επικές στιγμές, τουλάχιστον για τις πρώτες ώρες ενασχόλησης με τον τίτλο. Μάλιστα, η εκπληκτική δουλειά που έχει γίνει στο animation κάνει την πτήση σας μία εξαιρετική εμπειρία, αφού είναι εύκολο να μάθετε να πετάτε, αλλά πιο δύσκολο να τιθασεύσετε ολοκληρωτικά την ικανότητα αυτή και να την χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας μέσα στην μάχη. Στην δυνατή εμπειρία στο πεδίο της μάχης συμβάλλει σαφώς το γεγονός ότι σε κάθε αποστολή παίζετε παρέα με τρία ακόμη άτομα συνεργατικά, είτε είναι φίλοι σας, είτε μέσω matchmaking. Μπορείτε να παίξετε και σόλο, αν και δεν το συνιστώ γιατί η μοναχική εμπειρία είναι σαφώς κατώτερη σε σχέση με τη συνεργατική, ακόμη κι αν η ομάδα σας απαρτίζεται από άτομα που δεν γνωρίζετε.
Η ποικιλία στην μάχη ενισχύεται και από τις τέσσερις διαφορετικές εξωσκελετικές στολές javelin που ξεκλειδώνετε σταδιακά καθώς αυξάνεται το level του χαρακτήρα σας και που αντιστοιχούν σε τέσσερις διαφορετικές κλάσεις. Ο Colossus είναι το τανκ της παρέας και χρησιμεύει κυρίως για μάχες σε κοντινή απόσταση, αλλά και να κάνει revive τους συντρόφους που έχουν πέσει στην μάχη, αφού η ασπίδα του μπορεί να αποκρούσει σημαντική ζημιά. Ο Storm έχει εντελώς διαφορετικό ρόλο θυμίζοντας τον αντίστοιχο μάγο που συναντάμε σε παραδοσιακά RPG, αφού ειδικεύεται σε επιθέσεις μαγείας από μακριά, ενώ μπορεί να αιωρείται για περισσότερη ώρα σε σχέση με τους άλλους. Ο Interceptor είναι εξαιρετική επιλογή αν προτιμάτε να σκοτώνετε τους εχθρούς με melee όπλα και είναι το πλέον ευέλικτο javelin. Τέλος, ο Ranger είναι το πιο ισορροπημένο javelin, αφού δεν έχει κάποια χτυπητή αδυναμία, ενώ μπορεί να βοηθήσει σε διαφορετικά σημεία μέσα στη μάχη.
Τα boss είναι λίγα και δεν εντυπωσιάζουν.
Κάθε javelin έχει τις δικές του ξεχωριστές ικανότητες, τις οποίες αναβαθμίζετε σταδιακά με καινούριο εξοπλισμό ολοκληρώνοντας αποστολές. Οι ικανότητες αυτές παίζουν πιο σημαντικό ρόλο απ’ όσο έπαιζαν σε άλλα παιχνίδια του είδους, αφενός γιατί φορτώνουν πολύ πιο γρήγορα και αφετέρου γιατί κάνουν τρομερή ζημιά στους εχθρούς και μπορούν να νικήσουν μάχες που φαίνονταν χαμένες. Η ποικιλία των ικανοτήτων είναι ικανοποιητική, αφού αλλάζουν ανάλογα με τον εξοπλισμό που αποκτάτε. Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι τα combo που προκαλούν πολύ μεγάλη ζημιά και δημιουργούνται όταν συνδυάζετε τις ικανότητες των javelin σας στο πεδίο της μάχης. Για παράδειγμα ο Storm μπορεί να παγώσει τους εχθρούς και ο Ranger να ρίξει χειροβομβίδα πάνω τους ώστε να προκαλέσει combo και να κάνει μεγάλη ζημιά.
Η εμπειρία παίζοντας με διαφορετικό javelin διαφέρει σημαντικά, αφού βιώνετε διαφορετικά την μάχη και κάνετε διαφορετικά πράγματα, γεγονός που συμβάλλει θετικά στην παικτική ποικιλία, πράγμα κομβικό για παιχνίδι του είδους. Μάλιστα, εξίσου σημαντικό είναι και το γεγονός ότι μπορείτε να παίξετε και με τα τέσσερα javelin στο ίδιο playthrough, οπότε δεν είστε αναγκασμένος να ξεκινήσετε από την αρχή για να δείτε τα πάντα, όπως για παράδειγμα συμβαίνει στο Destiny. Εξίσου θετικές εντυπώσεις προκαλεί και το level design στο πεδίο της μάχης που είναι έτσι σχεδιασμένο ώστε να μπορείτε να εκμεταλλευθείτε στο έπακρο το περιβάλλον του παιχνιδιού και να αναδείξετε τις δυνάμεις του javelin σας. Το πιστολίδι είναι ικανοποιητικό, αφού η συμπεριφορά των όπλων αλλάζει ανάλογα με το όπλο με το οποίο πυροβολάτε και η αίσθησή τους είναι απολαυστική, αλλά δεν φτάνει στα κορυφαία επίπεδα των Destiny.
Η νοημοσύνη των εχθρών είναι απογοητευτική.
Και κάπου εδώ τα θετικά στοιχεία του Anthem εξαντλούνται και έρχεται ένα... σκοτσέζικο ντους για να μας προσγειώσει ανώμαλα στην πραγματικότητα. Και αυτό γιατί πέρα από το απολαυστικό gameplay και την ποικιλία που προσφέρουν τα javelin, όλα τα υπόλοιπα είναι τόσο λάθος που δυσκολεύομαι πραγματικά να πιστέψω πώς μπορεί να διορθωθεί άμεσα η κατάσταση. Είναι αδιανόητο να βλέπουμε σωρεία προβλημάτων και κακών σχεδιαστικών επιλογών, σε πράγματα που θεωρούμε αυτονόητα ότι λειτουργούν σωστά σε αυτό το είδος παιχνιδιών. Εδώ το Anthem αν μη τι άλλο πρωτοτυπεί.
Ξεκινώντας από τα τεχνικά προβλήματα από το λανσάρισμά του μέχρι σήμερα, ο κατάλογος δεν έχει τέλος. Συνεχόμενες αποσυνδέσεις που σας πετάνε έξω από το παιχνίδι, κονσόλες που κρασάρουν και κλείνουν, αντικείμενα που αποκτώνται και χάνονται για να τα ξαναβρείτε παίζοντας άλλη αποστολή, τραγελαφικά σκηνικά όπου χάνετε και δεν μπορείτε ούτε εσείς ούτε η ομάδα σας να ξαναπάει στο σημείο όπου πέσατε και αναγκάζεστε να αυτοκτονήσετε πατώντας σε λάβα για να χάσει όλη η ομάδα ταυτόχρονα και να σας γυρίσει λίγο πιο πίσω, και άλλα αμέτρητα προβλήματα που αποδεικνύουν ότι το παιχνίδι απλά δεν ήταν έτοιμο και είναι ακόμα σε beta στάδιο.
Και αν για τα τεχνικά προβλήματα υπάρχει η αισιοδοξία ότι κάποια στιγμή θα λυθούν, δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για τα αμέτρητα προβληματικά loading screens που αποτελούν δομικό συστατικό του παιχνιδιού και η κατάσταση με αυτά φαίνεται μη αναστρέψιμη. Loading screen για να πάτε στην αποστολή, loading screen ανάμεσα στις αποστολές, loading screen για να δείτε τα όπλα και τον εξοπλισμό και μετά πάλι loading screen για να επιστρέψετε στο Fort Tarsis και να πάρετε μία νέα αποστολή για να ακολουθηθεί ο αέναος κύκλος των καθυστερήσεων. Και σα να μην έφτανε αυτό, το παιχνίδι σας απειλεί με νέο loading screen κάθε φορά που απομακρύνεστε από τους συμπαίκτες σας. Το επίσης τραγελαφικό είναι ότι μπορεί να χάσετε και να ξαναεμφανιστείτε είτε σε απομακρυσμένο σημείο οπότε τρώτε νέο loading screen στην μούρη γιατί δεν προλάβατε να φτάσετε στο σημείο όπου υπάρχει η μάχη, ενώ το εναλλακτικό σχέδιο είναι να εμφανιστείτε σε σημείο όπου βρίσκονται μαζεμένοι εχθροί με αποτέλεσμα να χάσετε ξανά πριν καλά καλά αναστηθείτε. Και μαντέψτε... έχετε νέο loading screen. Ας καταφέρουν τουλάχιστον να κάνουν λίγο πιο εντυπωσιακά τα loading screens γιατί ακόμα και αυτά έχουν προβλήματα, αφού πολλές φορές εξαφανίζεται η μουσική ή δείχνουν μόνο μαύρη εικόνα... Κωμικοτραγικά πράγματα που με κάνουν να απορώ αν πραγματικά η Bioware έχει τις ικανότητες να διαχειριστεί ένα παιχνίδι αυτής της κατηγορίας.
Οι διάλογοι είναι εκτός τόπου και χρόνου και πλατιάζουν χωρίς λόγο.
Η κατάσταση δεν βελτιώνεται σημαντικά ούτε στην ποικιλία των αποστολών, αφού ότι κάνετε στις πρώτες αποστολές του tutorial το κάνετε μέχρι το τέλος. Μαζεύετε υλικά που σας ζητείται κάθε φορά, τα τοποθετείτε σε συγκεκριμένο σημείο, αμύνεστε και ξεπαστρεύετε όλους τους εχθρούς που απομένουν. Μάλιστα, το προβληματικό indicator για το πού βρίσκονται τα υλικά ή τα αντικείμενα που πρέπει να μαζέψετε για να προχωρήσει η αποστολή, κάνουν την εμπειρία ακόμη πιο εκνευριστική. Κάποιοι λίγοι γρίφοι κάνουν την εμφάνισή τους αλλά είναι τόσο μονοδιάστατοι που το μόνο που καταφέρνουν είναι να παγώνουν την δράση χωρίς να σας χαρίζουν ικανοποίηση για τη λύση τους. Προφανώς και δεν έχουμε δει τρομερά καλύτερα πράγματα όσον αφορά την ποικιλία των αποστολών και στα υπόλοιπα παρόμοια παιχνίδια, αλλά τουλάχιστον στα Destiny υπάρχουν κάποιοι περιβαλλοντικοί γρίφοι και κάποια ωραία boss που εδώ λάμπουν διά της απουσίας τους. Τυπικά υπάρχει μόνο ένα κανονικό boss μέχρι το τέλος και άλλα δύο στις δύο stronghold αποστολές που ξεκλειδώνονται με την ολοκλήρωση του βασικού campaign, τα οποία τόσο σε μοτίβα κινήσεων όσο και σχεδιαστικά δεν εντυπωσιάζουν.
Τραγελαφική παρουσιάζεται και η νοημοσύνη των εχθρών, η οποία μπορεί να παρομοιαστεί με νοημοσύνη... ζόμπι στην καλύτερη των περιπτώσεων. Οι εχθροί είτε είναι ακίνητοι και περιμένουν, είτε πέφτουν απευθείας πάνω σας είτε για να τους σκοτώσετε είτε να σας σκοτώσουν, αφού δεν κάνουν καμία προσπάθεια να προστατευτούν από τα πυρά σας, πχ να ψάχνουν σε κάποιο σημείο να καλυφθούν. Ακόμη και οι πιο γιγαντόσωμοι εχθροί που θέλουν αρκετές σφαίρες για να πέσουν έχουν τα ίδια ακριβώς μοτίβα κινήσεων και μπορείτε να τους ξεγελάσετε σε οποιοδήποτε επίπεδο δυσκολίας. Παρά το γεγονός ότι οι εχθροί δεν έχουν καμία εξυπνάδα, πέφτετε πολλές φορές στην μάχη, τουλάχιστον στα υψηλότερα επίπεδα, χωρίς καν να καταλαβαίνετε από πού έρχονται τα πυρά, με αποτέλεσμα να εκνευρίζεστε αφού εδώ το παιχνίδι είναι άδικο με τον παίκτη. Μπορώ να κατανοήσω ότι η οπτική τρίτου προσώπου δεν βοηθάει στο να έχετε απόλυτο έλεγχο του τί βρίσκεται γύρω σας, αλλά πραγματικά το Anthem έχει ίσως τη χειρότερη υλοποίηση indicator για εχθρικά πυρά που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια.
Τα προβλήματα δυστυχώς δεν σταματούν εδώ. Για έναν ακατανόητο λόγο δεν υπάρχει waypoint μέσα στο Fort Tarsis για να μπορείτε με ευκολία να επισκεφθείτε τον χαρακτήρα που θέλετε. Επίσης ο κακοσχεδιασμένος χάρτης παίζει με την υπομονή σας, καθώς δείχνει το σημείο όπου βρίσκεται συνήθως ο χαρακτήρας, αλλά μου έτυχε να βρίσκεται σε άλλο σημείο από αυτό που μου έλεγε ο χάρτης! Δυστυχώς η έλλειψη waypoint αμαυρώνει και το freeplay μέρος του Anthem, αφού είστε αναγκασμένος να τριγυρνάτε στον κόσμο του παιχνιδιού σαν την άδικη κατάρα αφού δεν μπορείτε να δείτε στον χάρτη πού βρίσκονται τα events που βρίσκονται σε εξέλιξη. Μάλιστα το γεγονός ότι δεν μπορείτε να βάλετε waypoint στην αποστολή όπου ήδη βρίσκεστε μέσα στο freeplay, σας βάζει σε μπελάδες σε περίπτωση που χάσετε, γιατί μετά είναι δύσκολο να απομνημονεύσετε στον χάρτη το σημείο όπου είσασταν πριν πέσετε.
Ομάδα χωρίς κολοσσό είναι καταδικασμένη να αποτύχει στα πιο υψηλά επίπεδα δυσκολίας.
Συνεχίζουμε με το κακοσχεδιασμένο interface, αφού πρέπει να κάνετε συγκεκριμένα challenges όπως να μαζέψετε συγκεκριμένο αριθμό κρυφών αντικειμένων ή να σκοτώσετε συγκεκριμένους εχθρούς κτλ, ενώ δεν υπάρχει στην οθόνη που παίζετε ο αριθμός των αντικειμένων που απομένουν για να τελειώσει το challenge. Με άλλα λόγια πρέπει να πατάτε κάθε φορά το touchpad, να πηγαίνετε στην οθόνη με τα challenges και να ψάξετε το συγκεκριμένο challenge για να δείτε κάθε φορά τι σας μένει για να τελειώσει το challenge. Μάλιστα, η υλοποίηση είναι τόσο προχειροφτιαγμένη, που σε ένα challenge σας ζητάει να κάνετε τρία multi-kills χωρίς το παιχνίδι να σας εξηγεί τί εστί multi-kill. Εν προκειμένω έπρεπε να ψάξω στο διαδίκτυο για να βρω ατάκα ενός developer που ενημέρωνε ότι το multi-kill είναι να σκοτώσεις οκτώ εχθρούς μέσα σε 10 δευτερόλεπτα. Αστειότητες και ερασιτεχνισμοί στο μεγαλείο τους.
Η ενασχόληση με αυτό το είδος παιχνιδιών στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό και στην απόλαυση που προσφέρει το loot που μαζεύετε σκοτώνοντας εχθρούς, κάτι που η Bioware μαλλον δεν πήρε ιδιαίτερα στα σοβαρά. Για περίπου 20 ώρες και μέχρι να φτάσετε τουλάχιστον στο level 25, η ποικιλία τόσο στο σχεδιασμό όσο και στις έξτρα δυνατότητες των όπλων του παιχνιδιού είναι απογοητευτική. Από τη στιγμή που ξεκινούν να πέφτουν τα masterwork όπλα, το loot αποκτάει κάποιο ενδιαφέρον αφού τουλάχιστον σε δυνατότητες προσφέρουν το κάτι παραπάνω και αλλάζουν λίγο την εμπειρία στις επαναλαμβανόμενες μάχες, αλλά είναι απίστευτα ξενερωτικό ότι συνήθως το masterwork gear πέφτει από έναν τυχαίο εχθρό σε μία stronghold αποστολή και όχι από κάποιο σοβαρό mini-boss ή κανονικό boss, ως ανταμοιβή για τον κόπο που κάνατε για να βγάλετε τον εν λόγω εχθρό. Μάλιστα, το γεγονός ότι μαζί με το masterwork gear μαζεύετε και ένα σωρό άχρηστα όπλα και εξοπλισμό με το τέλος κάθε αποστολής, σας βάζει συνεχώς στην διαδικασία να διαλύετε κάθε λίγο και λιγάκι όπλα για να μην εξαντληθούν οι θέσεις που έχετε διαθέσιμες σε κάθε javelin.
Με τα τόσα σοβαρά προβλήματα που ταλανίζουν το Anthem, η έλλειψη σοβαρού endgame περιεχομένου μοιάζει με πταίσμα. Το end game περιεχόμενο περιορίζεται στο προβληματικό freeplay, σε τρία strongholds, εκ των οποίων το ένα είναι επί της ουσίας η τελευταία αποστολή του παιχνιδιού και σε generic αποστολές στην μορφή των contacts που έχουν λίγο πολύ την ίδια μανιέρα με τις αποστολές του campaign, με την διαφορά ότι είναι ελαφρώς μικρότερες σε διάρκεια και δεν προσφέρουν τίποτα σημαντικό σε loot. Με το που φτάσετε στο level cap του παιχνιδιού ξεκλειδώνονται τρεις πιο μεγάλοι βαθμοί δυσκολίας για τις αποστολές που έχετε ολοκληρώσει, ενώ υπάρχουν και challenges που σας δίνουν κάποιες ανταμοιβές όπως coins για παραμετροποιήσετε εικαστικά το javelin σας και άλλα. Το Anthem ούτε εδώ αποφεύγει τα λάθη που έκαναν τα άλλα παιχνίδια του είδους στο ξεκίνημά τους, προσφέροντας επαναλαμβανόμενο περιεχόμενο, στο οποίο μάλιστα δεν ξέρετε τί loot θα πάρετε ολοκληρώνοντας την κάθε αποστολή σε μεγαλύτερη δυσκολία ή ολοκληρώνοντας μία stronghold αποστολή. Μάλιστα, το γεγονός ότι το καλύτερο loot το μαζεύετε μέσα από τα strongholds σας αναγκάζει να παίζετε ξανά και ξανά τις ίδιες τρεις αποστολές για να μπορέσετε το εξελίξετε το javelin σας στο σημείο που θέλετε.
Ο κόσμος έχει γεωλογική ποικιλία.
Τουλάχιστον στα γραφικά το Anthem δεν τα θαλασσώνει. Τα καλοσχεδιασμένα μοντέλα των χαρακτήρων με το ρευστό animation, τα πανέμορφα περιβάλλοντα με αρκετές λεπτομέρειες και διαφορετική γεωλογία σε κάθε σημείο του χάρτη, με φαράγγια, κατακόμβες, δάση κτλ, αλλά και τα τρομερά εφέ των ειδικών ικανοτήτων κάθε javelin, δημιουργούν μία οπτική πανδαισία που σας μαγνητίζει παρά τις αραιές πτώσεις του frame rate, τουλάχιστον στο PS4, οι οποίες όμως δεν δημιουργούν σοβαρά προβλήματα. Εξίσου τρομερή δουλεία έχει γίνει και στις εκφράσεις των χαρακτήρων που συναντάτε, οι οποίες είναι πραγματικά ρεαλιστικές. Σε εξίσου υψηλό επίπεδο βρίσκονται και οι ερμηνείες των ηθοποιών, οι οποίες είναι πειστικές παρά την ακατάσχετη φλυαρία τους, ενώ και τα μουσικά κομμάτια που ακούγονται στα ουκ ολίγα loading screens, αλλά και κατά την διάρκεια των μαχών, είναι απόλυτα εναρμονισμένα με το κλίμα του παιχνιδιού.
Το Anthem αποδεικνύεται ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα το οποίο η Bioware δεν ήταν σε θέση να φέρει εις πέρας. Τα καλά γραφικά, η τρομερή κλίμακα στις μάχες που προσφέρει η αιώρηση, αλλά και η ωραία ιδέα των javelin, δεν μπορούν να σώσουν την παρτίδα ενός προβληματικού παιχνιδιού, με δεκάδες δομικά θέματα και παράξενες σχεδιαστικές επιλογές που δεν καταλήγουν πουθενά. Αν σας αρέσουν τα παιχνίδια αυτού του είδους, σκεφτείτε προσεκτικά πριν προβείτε σε αγορά, για να μην an(a)them-ατίζετε στη συνέχεια.
- Η αιώρηση προσφέρει τρομερή φρεσκάδα στις μάχες
- Τα javelin και οι διαφορετικές δυνατότητες που προσφέρει το κάθε ένα
- Εντυπωσιακά γραφικά
- Ωραίος κόσμος με αρκετές λεπτομέρειες
- Βαρετές αποστολές που στηρίζονται στην ίδια μανιέρα
- Φλύαροι διάλογοι στο Fort Tarsis που δεν οδηγούν πουθενά
- Loading screens παντού
- Νοημοσύνη για κλάματα
- Άδικοι θάνατοι λόγω προβληματικού indicator για τα εχθρικά πυρά
- Ελάχιστα boss
- Eγκληματική έλλειψη waypoint τόσο στο Fort Tarsis οσο και στο freeplay
- Σοβαρά τεχνικά προβλήματα με αποσυνδέσεις, κρασαρίσματα κτλ
- Έλλειψη σοβαρού endgame περιεχομένου
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.0
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS4, Xbox One, PC |
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Bioware |
| ΕΚΔΟΣΗ: | EA |
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | Bandai Namco Hellas |
| ΕΙΔΟΣ: | Shared-world action-RPG |
| ΠΑΙΚΤΕΣ: | Single-player, multiplayer |
| ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: | https://www.ea.com/games/anthem |
| HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: | 22/2/2019 |
Πηγη
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.
