Online Screen Recorder

Just Cause 4 Review

0
Η σειρά Just Cause και ο... “αερομεταφερόμενος” ήρωάς της, Rico Rodriguez, επιστρέφουν με την τέταρτη περιπέτειά τους, η οποία υπόσχεται ακόμα περισσότερη καταστροφή, τρελές καταστάσεις και φυσικά έναν τεράστιο ανοικτό κόσμο. Καθώς το προηγούμενο Just Cause μας άφησε ανάμικτα συναισθήματα, το στοίχημα της Avalanche Studios με το Just Cause 4 είναι πολύ σημαντικό και μπορεί να κρίνει πολλά όσον αφορά το μέλλον της σειράς.

Η ιστορία συνεχίζεται από εκεί που τελείωσε η προηγούμενη περιπέτεια του Rico. Αφήνοντας το Μedici, ο Rico βρίσκεται στο Solis, μια χώρα όπου βασιλεύει η τρομοκρατική οργάνωση μισθοφόρων -και ορκισμένοι εχθροί του- Black hand, με επικεφαλής τη σέξι Gabriella Rodriguez. Εκεί, σε συνεργασία με τους επαναστατημένους κατοίκους του νησιού, ψάχνει να βρει πώς ο πατέρας του βρέθηκε μπλεγμένος με τo Black Hand, για ποιο λόγο τους βοήθησε στην κατασκευή ενός τρομακτικού υπερόπλου έλεγχου ακραίων καιρικών φαινομένων και πολλά άλλα που ανακαλύπτετε στην πορεία. Ενώ η ιστορία ξεκινάει με πολύ καλές προοπτικές για να σας κρατήσει το ενδιαφέρον, γρήγορα “ξεφουσκώνει” και απλώς υπάρχει ως υποτυπώδης σεναριακή υποδομή και δικαιολογία για να καταστρέψετε τα πάντα στο πέρασμά σας. Είναι κρίμα, γιατί η Gabriella Rodriguez παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον σαν χαρακτήρας και αρχικακός, με πλούσιο υπόβαθρο που όμως δεν αναπτύσσεται ποτέ. Κάνει την εμφάνισή της μόνο στην αρχή και έπειτα κατευθείαν στο φινάλε του παιχνιδιού. Άρα ουσιαστικά το παιχνίδι δεν εκμεταλλεύεται την ευκαιρία δημιουργίας μιας προσωπικής βεντέτας για να χτίσει έτσι μια καλή ιστορία. Αντίθετα, σας “τραβάει το χαλί κάτω από τα πόδια” και αναλώνεται σε κλισέ καταστάσεις και δισδιάστατους χαρακτήρες.

H έμφαση προφανώς δίνεται στην δράση, με αποστολές που περιλαμβάνουν στο μεγαλύτερο μέρος τους καταστροφή, χάος και εναέρια εξερεύνηση. Ο χάρτης του παιχνιδιού κυμαίνεται στα ίδια επίπεδα με αυτόν του Just Cause 3, με ίσως περισσότερη γη παρά θάλασσα, άρα μεγαλύτερη επιφάνεια να καλύψετε. Ο γνώριμος εξοπλισμός σήμα κατατεθέν του Rico επιστρέφει και είναι βελτιωμένος και παραμετροποιήσιμος. Για πρώτη φορά στη σειρά συστήνονται νέες λειτουργίες του grappling hook που περιλαμβάνουν διάφορες ιδιότητες όπως μπαλόνια που εκτοξεύονται, περιστροφές και προωθητές ρουκετών. Οι ιδιότητες αυτές ενδέχεται να σας μπερδέψουν στην αρχή με τη χρήση τους, αλλά όταν εγκλιματιστείτε μπορείτε να τις συνδυάσετε με θεαματικά και άκρως διασκεδαστικά αποτελέσματα. Μπορείτε να επιλέξετε μέχρι τρεις συνδυασμούς και να εναλλάσσεστε εύκολα μεταξύ τους ανά πάσα στιγμή. Δεν είναι λίγες οι φορές που καταρρίπτετε με εντυπωσιακό τρόπο ένα ελικόπτερο ή στέλνετε εχθρούς στον ουρανό δεμένους ανάποδα με ταχύτητα του φωτός.




Άνιση μάχη (για το ελικόπτερο).

Η χρήση νέων δυνατοτήτων του grappling hook είναι βεβαίως καλοδεχούμενη και μπορείτε να ξεκλειδώσετε αναβαθμίσεις, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως μετά τον αρχικό ενθουσιασμό και πειραματισμό, σε συνδυασμό με κάποια τρελά bugs -σε μικρό βαθμό ευτυχώς κατά τη χρήση του- η όλη διαδικασία είναι αρκετά χρονοβόρα. Μέσα στον κακό χαμό και όταν τα πυρά έρχονται πραγματικά από παντού, το να εκτελέσετε τον συνδυασμό βημάτων που απαιτείται με το grappling hook με ακρίβεια και ψυχραιμία για να απολαύσετε το τελικό αποτέλεσμα, θα έλεγα πως είναι λιγότερο αποτελεσματικό από το απλά να σημαδέψετε τους εχθρούς με το όπλο σας και να τους αποτελειώσετε. Τα νέα χαρακτηριστικά του grappling hook “λάμπουν” πραγματικά σε κάποιες δευτερεύουσες αποστολές που απαιτούν να ανακαλύψετε κάποιους αρχαίους τάφους και να κατευθύνετε τεράστιες πέτρινες μπάλες σε μια τρύπα στο έδαφος.

Το ξεκλείδωμα των περιοχών του χάρτη γίνεται με την προέλαση των στρατευμάτων σας αφού φέρετε εις πέρας τις συγκεκριμένες αποστολές κάθε περιοχής. Σε αντίθεση με το JC3, εδώ δεν χρειάζεται να καταστρέψετε συγκεκριμένους στόχους σε κάθε πόλη που συναντάτε για να ελευθερώσετε πλήρως μια περιοχή. Η καταστροφή αυτών των καίριων στόχων είναι απαραίτητη για να μεγαλώσετε τον στρατό σας και να μπορέσετε να επεκταθείτε, στα πρότυπα απλοϊκού παιχνιδιού στρατηγικής. To παιχνίδι είναι δίκοπο μαχαίρι στον τομέα αυτό, καθώς ενώ από την μία σας προσφέρει στο πιάτο το χάρτη για να τον ισοπεδώσετε, δεν σας δίνει απλόχερα τα μέσα για να το κάνετε. Ενώ τα όπλα είναι ευφάνταστα και θανάσιμα, μπορείτε να έχετε μόνο δύο κάθε φορά στην κατοχή σας με ελάχιστα πυρομαχικά. Πολλές φορές βρίσκεστε στη δυσάρεστη θέση να χρειάζεστε βαρύ οπλοστάσιο, αλλά επειδή ο Rico ξεφορτώνεται κάθε όπλο του οποίου τα πυρομαχικά του έχουν σωθεί, είστε σε διαρκή αναζήτηση κατάλληλου όπλου για την δεδομένη χρονική στιγμή και αποστολή, κάτι που δεν συνάδει με το στιλ ολοκληρωτικής καταστροφής και χάους του τίτλου. Τουλάχιστον κάθε όπλο πια έχει και μια δευτερεύουσα επίθεση που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και στις περισσότερες περιπτώσεις είναι αρκετά χρήσιμη σαν λύση έκτακτης ανάγκης.




Καταδίωξη μέχρι τελικής πτώσης.

Εκεί που η χρήση και η εύρεση κατάλληλου φορητού οπλισμού όμως μπορεί να χωλαίνει, στο παιχνίδι μπαίνει ο “εξοπλισμός κατά παραγγελία”. Τα supply drops επιστρέφουν δυναμικά στο και προσγειώνονται άμεσα μπροστά σας σαν προάγγελοι θανάτου. Παρόλο που μπορείτε να καλέσετε ένα supply drop κάθε φορά, ένα επιθετικό ελικόπτερο, ένα τανκ ή ένα ρουκετοβόλο μπορεί να γύρει σημαντικά την πλάστιγγα υπέρ σας όταν τα πράγματα σκουραίνουν. Οι αποστολές γενικά παρόλο που δεν έχουν ποικιλία και περιστρέφονται γύρω από παρόμοια objectives κάθε φορά (πχ να χακάρετε μια κονσόλα ή να ανοίξετε διακόπτες κτλ), λόγω του συνεχούς κυνηγητού και της ανελέητης δράσης κυλάνε ευχάριστα και προχωρούν με σωστό τέμπο χωρίς να γίνονται κουραστικές. Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στις αποστολές που περιλαμβάνουν ακραία καιρικά φαινόμενα -για πρώτη φορά στη σειρά- και αποτελούν το ζενίθ της διασκέδασης που έχει να προσφέρει το παιχνίδι. Το να ακολουθείς και να κατευθύνεις ένα κολοσσιαίο ανεμοστρόβιλο που παρασέρνει τα πάντα στο διάβα του είναι άκρως απολαυστική εμπειρία. Στον αντίποδα βέβαια, το πλήθος των υποαποστολών (τα stunts) είναι ο εφιάλτης κάθε ψυχαναγκαστικού και πραγματικά είναι ίσως ότι πιο κουραστικό και ανούσιο έχω δει σε παιχνίδι τέτοιου είδους. Έπειτα από την χιλιοστή φορά που περνάτε από τα ίδια φωτιζόμενα δακτυλίδια κάνοντας ακριβώς το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά, είναι σίγουρο ότι θα σας καλέσει ο Ιώβ ο ίδιος να σας συγχαρεί για την υπομονή σας.

Τα γραφικά του Just Cause 4 είναι μια παράξενη ιστορία. Παρατηρώντας τον τεράστιο κόσμο από ψηλά καθώς πετάτε με ταχύτητα με το wingsuit σας, εντυπωσιάζεστε από τη βλάστηση, τα όμορφα νερά και τα πολύχρωμα ηλιοβασιλέματα. Από κοντά όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά, καθώς υπάρχουν άσχημα μοντέλα χαρακτήρων τα οποία έχουν ένα περίεργο motion blur που παρατήρησα πιο έντονα σε κάθε cutscene. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και σε πολλά, κυρίως υπόγεια μέρη του παιχνιδιού, όπου στην κυριολεξία το μαύρο μεταμορφώνεται σε μια ασαφή φωτεινή σκιά. Κάποιες περιοχές έχουν όμορφες λεπτομέρειες, στον πολιτισμό και στα παραθαλάσσια μέρη περιοχές, ενώ άλλες μοιάζουν σα να ξεπήδησαν από την προηγούμενη γενιά, πράγμα ανεπίτρεπτο για τίτλο που υποτίθεται έχει νέα μηχανή γραφικών. Με την πρόσφατο patch (1.02) τα πράγματα διορθώθηκαν κάπως, αλλά μην φανταστείτε κάποια τρομερή βελτίωση. Στις επιλογές του παιχνιδιού προστέθηκε χειροκίνητη ρύθμιση του ενοχλητικού motion blur, ακόμα και δυνατότητα πλήρους αφαίρεσής του.




Οι επιβλητικοί ανεμοστρόβιλοι του παιχνιδιού.

Στον ηχητικό τομέα τα πράγματα είναι καλύτερα. Ο σουρεαλισμός αγγίζει δυσθεώρητα επίπεδα, σμίγοντας τον καταστροφικό σας οίστρο με... ρομαντικές μπαλάντες ή οπερέτες, ενώ οι εκρήξεις και οι ήχοι των όπλων εκπληρώνουν την αποστολή τους στο έπακρο. Το voice acting περνάει τη βάση χωρίς να διεκδικεί δάφνες ποιότητας και ίσως το σώνουν κάπως κάποιοι ξεκαρδιστικοί διάλογοι μεταξύ των χαρακτήρων, οι οποίοι εν μέσω ολικής και μαζικής καταστροφής πετάνε τις πιο τρελές ατάκες. Τέλος, να σημειώσω τα easter eggs που περιλαμβάνει το παιχνίδι, τα οποία είναι με διαφορά τα πιο ευφάνταστα του είδους. Αν καταφέρετε να τα βρείτε, θα λυθείτε στα γέλια με αυτά που βλέπετε στην οθόνη σας και αν μη τι άλλο δείχνει το μεράκι και τις πρωτότυπες εμπνεύσεις των δημιουργών, σε αυτό το θέμα τουλάχιστον.

Τα παιχνίδια Just Cause κατ' εμέ πάντα ισορροπούσαν σε μια λεπτή γραμμή όσον αφορά την αξία τους. Εκεί που προσφέρουν απλόχερα διασκέδαση με την δράση τους με κάποια ωραία καινοτομία, την “κόβουν” απότομα με κάποιο προβληματικό χαρακτηριστικό στο στήσιμό τους, αφαιρώντας από την ποιότητα και την ψυχαγωγία που μπορούσαν να δώσουν. Στα ίδιο μήκος κυμαίνεται και το Just Cause 4, το οποίο ενώ διασκεδάζει -αλλά και εκνευρίζει- με τα νέα κατορθώματα του Rico, δεν καταφέρνει να πετύχει το κάτι παραπάνω, ούτε σας δίνει λόγο να επιστρέψετε σε αυτό. Συστήνεται για αγορά μόνο αν το βρείτε με έκπτωση.



  • Ξέφρενη δράση και χιούμορ
  • Ακραία καιρικά φαινόμενα
  • Μουσική
  • Παραμετροποιήσεις στο grappling hook...
  • ...με δυσκολίες και bugs στην υλοποίηση τους
  • Προβληματικά γραφικά και άσχημα μοντέλα χαρακτήρων
  • Αδιάφορες και εκνευριστικές δευτερεύουσες αποστολές
  • Λίγα πυρομαχικά για παιχνίδι βασισμένο στην μαζική καταστροφή
 
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Avalanche
ΕΚΔΟΣΗ:Square Enix
ΔΙΑΘΕΣΗ:CD Media
ΕΙΔΟΣ:Action
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://justcause.square-enix-games.com/en-us
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:4/12/2018



Πηγη

Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια

Please Select Embedded Mode To show the Comment System.*

#buttons=(Accept !) #days=(20)

Χρησιμοποιώντας τον ιστότοπό μας, αποδέχεστε τα cookies. Learn More
Accept !