«Τα λουλούδια στην κυρία από μένα...» Και βροχή τα γαρύφαλλα πάνω και κάτω από τις πίστες της Αθήνας, της Εθνικής, της επαρχίας. Και να οι ανθοδέσμες που προετοιμάζονται εν όψει του Αγίου Βαλεντίνου, πλημμυρίζουν χρώματα κι αρώματα τα ανθοπωλεία, γεμίζουν οι ανθοστάτες και τα βάζα στα σαλόνια. Λουλούδια που καλλιεργήθηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό: να κοπούν, να ράνουν τραγουδιστές, να προσφερθούν με τρυφερότητα, να στολίσουν. Ποιος φαντάζεται ότι μία ανθοδέσμη μπορεί να κουβαλάει περισσότερα φυτοφάρμακα απ’ ό, τι οποιοδήποτε άλλο καλλιεργήσιμο είδος;Επί δεκαετίες, οι ανθοπαραγωγοί στην Ελλάδα δεν ελέγχονταν ως προς τη χρήση φυτοπροστατευτικών σκευασμάτων. Καθώς τα άνθη δεν αποτελούν βρώσιμο είδος, δεν ίσχυαν ανώτατα επιτρεπτά όρια και το κράτος έδειχνε «ανοχή» στο αλόγιστο «ψέκασμα». Εν ολίγοις, επιτρεπόταν να ρίξεις «όσο και ό, τι ήθελες», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στην «Κ» ανθοπαραγωγοί. Αλλωστε, οι παραγωγοί δρεπτών ανθέων (αυτών που προορίζονται για κόψιμο) δεν έχουν την «πολυτέλεια» να αφήσουν τα φυτά τους να «χτυπηθούν» από οποιαδήποτε ασθένεια – το ντοματάκι θα πουληθεί έστω και με ένα σημαδάκι, το τριαντάφυλλο, όμως, όχι. «Ευτυχώς, σήμερα, η οικονομική κρίση εξισορρόπησε τα πράγματα. Πλέον, δεν συμφέρει να ραντίζεις με αυτόν τον τρόπο»................................περισσότερα ΕΔΩ
