Μετά από σχεδόν μία δεκαετία αποτυχιών, η σειρά Battlefield βρίσκεται σε κομβικό σημείο (του στιλ «ή τώρα ή ποτέ»). To Battlefield 6 αναλαμβάνει την δύσκολη αποστολή να αναβιώσει τις ένδοξες εποχές των BF 3 και 4, φέρνοντας τη θεματολογία σύγχρονου πολέμου στο… σύγχρονο gaming το οποίο είναι αρκετά διαφορετικό από ότι ήταν πριν 10-15 χρόνια. Ας δούμε αν τα καταφέρνει.
Το Battlefield 6 διαδραματίζεται εν έτει 2027. Ο κόσμος βυθίζεται στο χάος, καθώς το NATO είναι αποδυναμωμένο και μια αδίστακτη μισθοφορική οργάνωση ονόματι Pax Armata επελαύνει επιτιθέμενη στις ΗΠΑ και όσους συμμάχους τους έχουν απομείνει. Αυτή η σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του ΝATO και της Pax Armata ανά τον κόσμο είναι το βασικό σεναριακό υπόβαθρο του παιχνιδιού. Δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά σε Κίνα και η Ρωσία (ή οποιαδήποτε άλλη μεγάλη χώρα της Ασίας), που είναι οι άλλες υπερδυνάμεις της εποχής μας και είχαν βασικό ρόλο στα BF 3 και 4, καθώς είναι προφανές ότι οι δημιουργοί ήθελαν να αποφύγουν τον οποιοδήποτε συσχετισμό με πραγματικά γεωπολιτικά θέματα. Επιλέχθηκε λοιπόν η εύκολη λύση για τους κακούς: μια μισθοφορική οργάνωση που, με κάποιο τρόπο, έχει γίνει τόσο μεγάλη στρατιωτική δύναμη που καταφέρνει να «γονατίσει» ακόμα και τις ΗΠΑ. Φυσικά, μόνο γέλιο προκαλεί αυτό, και η προσπάθεια του παιχνιδιού να το δικαιολογήσει με μια εντελώς κλισέ σεναριακή ανατροπή κάποια στιγμή στο campaign, απλά χειροτερεύει την κατάσταση. Να σημειωθεί επίσης πως υπάρχει και μια αναφορά σε γεγονότα του Battlefield 3, που σημαίνει ότι το παιχνίδι λαμβάνει χώρα στο ίδιο σύμπαν με τα προηγούμενα BF (κάτι τελείως αχρείαστο κατ’ εμέ).
Όπως προαναφέρθηκε, το παιχνίδι διαθέτει single-player campaign (παρότι οι περισσότεροι φαν των BF δεν δίνουν δεκάρα για κάτι τέτοιο – και δικαίως). Αναλαμβάνετε το ρόλο των μελών μιας επίλεκτης ομάδας Αμερικάνων στρατιωτών, σε διάφορων ειδών κινηματογραφικές σκηνές ενάντια στις δυνάμεις της Pax Armata. Πρόκειται για ένα campaign «της σειράς», με στιλ Call of Duty αλλά όχι ανάλογη ποιότητα. Αδιάφορες αποστολές, εχθροί με προβληματική νοημοσύνη (που βέβαια φροντίζουν να στέκονται δίπλα σε εκρηκτικά βαρέλια), μελοδράματα και ψευτοσυναισθηματισμοί, γελοία και βεβιασμένη υπόθεση που δεν βγάζει νόημα, συνθέτουν ένα παζλ πλήρους μετριότητας (αν όχι αθλιότητας). Το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο εδώ είναι ότι σε κάθε αποστολή έχετε μαζί ως ΑΙ συμμάχους τα άλλα μέλη της ομάδας σας και μπορείτε να τους δίνετε κάποιες διαταγές, ενώ αν πέσετε μπορούν να σας επαναφέρουν στην δράση όπως οι συμπαίκτες στο multiplayer. Το campaign δεν καταφέρνει να ξεπεράσει ούτε καν τις χαμηλότερες των προσδοκιών και αποτελεί το χειρότερο στην ιστορία της σειράς BF. Η εμφάνιση της επιλογής uninstall με το που το ολοκληρώσετε, τα λέει όλα για το πώς το αντιμετωπίζει και το ίδιο το παιχνίδι.
Η εικόνα του παιχνιδιού αλλάζει άρδην στο multiplayer, που είναι και το «ζουμί». NATO εναντίον Pax Armata, σε μάχες έως 64 παικτών (που αποτελούν ένα καλοδεχούμενο «back to basics» σε σχέση με τις μάχες 128 παικτών του BF 20242). Ως συνήθως στα BF, επιλέγετε έναν από τέσσερις κλασικούς τύπους στρατιώτη -assault, engineer, support, recon- o καθένας με διαφορετικό ρόλο, δυνατότητες και εργαλεία, αλλά όχι ξεχωριστά όπλα καθώς μπορούν να χρησιμοποιούν τα πάντα. Παρά τη χρήση όλων των όπλων από όλους, η ισορροπία μεταξύ των τεσσάρων τύπων χαρακτήρα είναι απόλυτα ικανοποιητική, με τον καθένα να έχει τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα στην μάχη. Επίσης ικανοποιητικό είναι και το σύνολο των όπλων, καθώς υπάρχουν πολλές επιλογές για όλες τις ανάγκες και γούστα, καθώς και πληθώρα παραμετροποιήσεων για να πειραματιστείτε και να φέρετε τα όπλα στα μέτρα σας. Ως προς τα modes, τα βασικά Conquest και Breakthrough επιστρέφουν, μαζί με λιγότερο δημοφιλή όπως Rush (πλέον δεν έχει λόγο ύπαρξης κατ’ εμέ), Team Deathmatch, Domination και King of the Hill, συν το καινούριο Escalation που είναι ένας πρωτότυπος συνδυασμός των δύο μεγάλων. Αν και το παιχνίδι σταδιακά θα αποκτήσει επιπλέον modes, ελπίζω να μην πέσει στην γνωστή παγίδα να προσφέρει υπερβολικά πολλές επιλογές, κάτι που χωρίζει τον κόσμο κάνοντας την εμπειρία χειρότερη για όλους. Άλλωστε, οι προτιμήσεις των παικτών BF δεν αλλάζουν.
Το πιστολίδι αποτελεί ίσως το πιο δυνατό σημείο του παιχνιδιού. Η αίσθηση, το βάρος και ο έλεγχος των όπλων, καθώς και το πώς τα πυρά σκάνε στα σώματα (και τα κεφάλια), είναι από τα καλύτερα που έχουμε δει σε multiplayer FPS μέχρι τώρα. Αυτό, σε συνδυασμό με το εξαιρετικό σύστημα κίνησης του χαρακτήρα (πχ το σκυφτό τρέξιμο επιστρέφει από το BF 5), κάνει την ανταλλαγή πυρών με αντίπαλους παίκτες απολαυστική. Τα οχήματα αποτελούν τον άλλο κεντρικό πυλώνα της δράσης και είναι πιο σημαντικά, πιο ισορροπημένα και πιο διασκεδαστικά από ποτέ. Η σωστή χρήση τους -ειδικά των τανκ- μπορεί να αλλάξει τη ροή της μάχης, κάτι που φαίνεται να έχουν καταλάβει οι παίκτες, καθώς πάντα υπάρχουν τουλάχιστον κάποιοι engineers που κάνουν την δουλειά τους (είτε επισκευάζοντας τα οχήματα της ομάδας τους, είτε προσπαθώντας να καταστρέψουν τα οχήματα των αντιπάλων). «Κερασάκι στην τούρτα» η καταστροφή των περιβαλλόντων, η οποία αυτή τη φορά είναι πιο τακτική και στρατηγική, αλλά πάντα θεαματική. Το να ρίχνεις μια ρουκέτα σε ένα κτίριο και να βλέπεις να γκρεμίζεται ολόκληρο το μπροστινό μέρος του παίρνοντας στον τάφο πολλαπλούς εχθρούς που ήταν μέσα, είναι τρελή ικανοποίηση. Τέλος, υπάρχουν και διάφορες άλλες μικρές και μεγάλες προσθήκες στο gameplay που δίνουν άλλον αέρα στο παιχνίδι, όπως η (κινηματογραφικότατη) δυνατότητα να σέρνετε πεσμένους συμπαίκτες σας για να τους φέρετε πίσω από κάλυψη και να τους επαναφέρετε.
Από την άλλη, οι εννιά αρχικοί χάρτες του παιχνιδιού είναι ίσως η πιο μεγάλη αρνητική έκπληξη και μάλιστα από πολλαπλές απόψεις. Σχεδιαστικά, αρκετοί από τους χάρτες έχουν θέματα ισορροπίας, ειδικά στο Breakthrough (προσωπικά, πρώτη φορά βλέπω τόσο συχνά οι επιτιθέμενοι να μην μπορούν να περάσουν ούτε την πρώτη βάση). Θεματολογικά και αισθητικά, οι περισσότεροι χάρτες δεν κάνουν κάποια ιδιαίτερη εντύπωση, ενώ ένας είναι remake από το BF 3 (Operation Firestorm) και άλλοι δύο βρίσκονται ακριβώς στην ίδια αστική τοποθεσία (Νέα Υόρκη). Βέβαια, υπάρχουν και εξαιρέσεις στα παραπάνω, καθώς οι χάρτες Siege of Cairo και Liberation Peak είναι εξαιρετικοί από όλες τις απόψεις. Κατά τ’ άλλα, ορισμένα maps είναι διαθέσιμα μόνο σε συγκεκριμένα modes, ενώ κάποια maps σε modes όπως πχ το Breakthrough υποστηρίζουν 48 παίκτες αντί για 64, κάτι σωστό αφού έτσι αποφεύγεται ο συνωστισμός. Τέλος, καθώς μιλάμε για ισορροπία, αξίζει να σημειωθεί ότι, όπως στη beta, υπάρχει μια closed weapons playlist, όπου κάθε class έχει την δική του κατηγορία όπλων, αλλά είναι τόσο (επιτηδευμένα) περιορισμένη και «θαμμένη» στο μενού του παιχνιδιού που ουσιαστικά δεν υφίσταται. Κρίμα, γιατί το παιχνίδι είναι ακόμα καλύτερο με αυτό τον περιορισμό στα όπλα.
Τα γραφικά δεν ρίχνουν σαγόνια, αλλά κάνουν 100% την δουλειά τους. Είναι ωραία και «καθαρά», με τον σχεδιασμό και την κίνηση στρατιωτών και οχημάτων να κλέβουν την παράσταση. Τα περιβάλλοντα είναι όμορφα, ενώ καταστρέφονται σε ικανοποιητικό βαθμό. Τα εφέ (εκρήξεις, σκόνη κτλ) και οι φωτισμοί επίσης κυμαίνονται σε υψηλό επίπεδο, αν και η απουσία καιρικών φαινομένων στο multiplayer είναι πισωγύρισμα. Ακόμα πιο μεγάλο πισωγύρισμα είναι ότι το παιχνίδι δεν υποστηρίζει ray tracing (ούτε καν στο campaign), αντίθετα με τα BF 5 και 2042. Αυτό βέβαια, όπως έχουν εξηγήσει και οι δημιουργοί, είναι ξεκάθαρη απόφαση ώστε να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή βελτιστοποίηση. Πράγματι, το παιχνίδι αποτελεί τον ορισμό του τέλειου optimization, τρέχοντας «νεράκι» ακόμα και όταν γίνεται πανικός επί της οθόνης και δουλεύοντας καλά ακόμα και σε λιγότερο δυνατά PC, κάτι που δυστυχώς σπανίζει όλο και περισσότερο στις μέρες μας. Η δράση συνοδεύεται από μια απίστευτη ηχητική πανδαισία, με εφέ και κραυγές επιπέδου BF 1 και μουσική που παραδόξως «λάμπει» κυρίως στο multiplayer (πχ στο τέλος της μάχης, ή στο Breakthrough όταν η μάχη μεταφέρεται στην επόμενη βάση). Το δε voice acting είναι το μόνο πραγματικά καλό στοιχείο του campaign.
Το Battlefield 6 αποτελεί τον ιδανικό σύγχρονο διάδοχο των BF 3 και 4 που περιμέναμε τόσα χρόνια. Παρά τις αδυναμίες του, πετυχαίνει το πιο σημαντικό: είναι τόσο διασκεδαστικό και εθιστικό, που σε κάνει να θες να το παίζεις συνέχεια, ακόμα κι αν έχεις ξεκλειδώσει σχεδόν τα πάντα. Αν σας αρέσει η σειρά BF ή τα multiplayer FPS γενικότερα, το Battlefield 6 είναι το βασικό σας παιχνίδι για τα επόμενα χρόνια.
8.5/10
| Πλατφόρμα: | PC (review), PS5, Xbox Series |
|---|---|
| Ανάπτυξη: | Battlefield Studios |
| Έκδοση: | EA |
| Προμηθευτής: | Bandai Namco Hellas |
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο.
