Η νέα τριλογία Tomb Raider, κλείνει ίσως με το πιο σκοτεινό και ταυτόχρονα πιο ανθρώπινο Tomb Tomb Raider ως τώρα. Το Shadow of the Tomb Raider δείχνει ότι οι πράξεις της Lara Croft έχουν συνέπειες σε αθώους και η σκύλευση άλλων πολιτισμών από τα πολύτιμα ιστορικά τους αντικείμενα δεν είναι πάντα κάτι που είναι ηθικά σωστό. Παρουσιάζεται μια άλλη πλευρά της Lara, αυτή που την βάζει αδιαμφισβήτητα στο ρόλο του υπεύθυνου για το πιθανό τέλος της ανθρωπότητας.
Η ιστορία του Shadow of the Tomb Raider ξεκινάει στο Μεξικό, όπου η Lara παίζει κρυφτό και ταυτόχρονα αγώνα δρόμου με την Trinity, μια μυστική οργάνωση που έχει ως σκοπό να βρει αρχαία μυστικά κειμήλια με διάφορες υπερφυσικές ιδιότητες και να τα χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει έναν -κατά την ίδια- ιδανικό κόσμο. Η Lara αφαιρεί από τη θέση του το ξιφίδιο του Ix Chel, παρά τις προειδοποιήσεις στις τοιχογραφίες που αναφέρουν ότι χωρίς το κουτί του Chak Chel, το εν λόγω κειμήλιο μπορεί να οδηγήσει στο τέλος του κόσμου, φέρνοντας ανείπωτες καταστροφές. Η πράξη αυτή της Lara έχει άμεσες συνέπειες, αφού η ηρωίδα στο τσακ γλιτώνει από ένα τσουνάμι που καταστρέφει μια ολόκληρη πόλη. Πλέον η Lara πρέπει να βρει το κουτί και να το χρησιμοποιήσει για να σταματήσει τον Αρμαγεδών και όχι για την ανάπλαση του κόσμου υπό την ιδεατή εικόνα που έχουν στο μυαλό τους οι ηγέτες της Trinity.
Το παιχνίδι ξεκινάει με μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο θέμα του “tomb raiding” και τις παράπλευρες απώλειες και τις ζωές των γηγενών όταν συμβαίνουν μεγάλες καταστροφές ιστορικών κτιρίων, κάτι που αφορά και άλλους παρόμοιους τίτλους (πχ Uncharted). Όμως στη συνέχεια, εξελίσσεται σαν ένα κλασικό action-adventure και πολλά από αυτά τα στοιχεία της πλοκής απλά αφήνονται πίσω, εφόσον το gameplay συχνά δεν συμβαδίζει με αυτά.
Από τις πιο όμορφες ζούγκλες που έχουμε δει σε παιχνίδι!
Στο Shadow of the Tomb Raider κάποια πράγματα κάνουν αίσθηση από την αρχή. Το παιχνίδι είναι πιο σκοτεινό και δίνει διαφορετική έμφαση στους διάφορους τομείς από τους προκατόχους του. Το κυριότερο: πλέον η μάχη δεν παίζει πια τόσο μεγάλο ρόλο στο σύνολο. Υπάρχουν φυσικά οι στιγμές όπου πρέπει να χρησιμοποιείτε stealth και το παιχνίδι σας επιτρέπει να κρύβεστε σε τοίχους με αναρριχόμενη χλωρίδα και οι εχθροί είναι αρκετά πιο επιθετικοί. Η ζούγκλα όμως προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες για αναρριχήσεις και γυμναστικές επιδείξεις, ενώ υπάρχουν δεκάδες λαγούμια και κρυφοί τάφοι για να ψαχουλέψετε.
Ταυτόχρονα, το παιχνίδι διαθέτει ένα τεράστιο hub. Η κρυφή πόλη Paititi και οι κάτοικοί της δέχονται την Lara και τον φίλο της Jonah με επιφυλακτικότητα. Από την μία κάποιοι δεν είναι ευχαριστημένοι που μια βρετανίδα αρχαιολόγος σκάει από την ζούγκλα φρέσκια και ζωσμένη με όπλα. Άλλοι βλέπουν στο πρόσωπο της Lara το ξένο στοιχείο που βρίσκεται εκεί μόνο για να υφαρπάξει στοιχεία του πολιτισμού τους. Άλλοι βλέπουν νέες ευκαιρίες για δουλειές, ενώ άλλοι σας ζητούν να τους κάνετε διάφορες χάρες με διάφορα ανταλλάγματα. Όπως καταλαβαίνετε, ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι η συνομιλία με τους AI χαρακτήρες. Η Lara βρίσκεται σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση και οι άνθρωποι γύρω της είτε της επιβεβαιώνουν το φταίξιμό της, βάζοντας την σε περαιτέρω σκέψεις για την ηθική του όλου πράγματος με τους τάφους, είτε προσπαθούν να την κάνουν να νιώσει καλύτερα.
Όπως πάντα, η Lara έχει παλιές και νέες κινήσεις για να εξοντώνει εχθρούς.
Οι τρόποι για να αναβαθμίσετε τις ικανότητες της Lara παραμένουν οι ίδιοι. Μαζεύετε XP και loot για να ξεκλειδώνετε νέες ικανότητες, νέα όπλα ή αναβαθμίσεις για υπάρχοντα όπλα. Το παιχνίδι δεν σας ξεκινάει από το μηδέν, αφού η Lara αυτή τη φορά υποτίθεται είναι προετοιμασμένη για αυτή την περιπέτεια. Οπότε το παιχνίδι δεν σας ταλαιπωρεί με βασικές κινήσεις όπως τα βέλη με το σχοινί ή τα βέλη με την φωτιά, που μόλις μαζέψετε τα σχετικά υλικά μπορείτε αμέσως να τα κάνετε craft και να τα χρησιμοποιήσετε. Οι νέες αναβαθμίσεις χτίζονται πάνω στο ήδη υπάρχον σετ από δυνατοτήτων. Όμως υπάρχει κάτι που δεν κολλάει στην λογική του παιχνιδιού και τους AI χαρακτήρες. Είναι περίεργο οι κάτοικοι του Paititi από την μία να είναι επιφυλακτικοί με την ηρωίδα και από την άλλη μετά από λίγη ώρα να της πουλάνε όπλα, στόχαστρα και άλλα ωραία.
Πλέον η Lara μπορεί να χρησιμοποιήσει λάσπη για να καμουφλάρεται ευκολότερα, ενώ έχει τα νέα fear arrows τα οποία προκαλούν τρόμο στους εχθρούς, αναγκάζοντάς τους να επιτίθενται ο ένας στον άλλον. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι οι μηχανισμοί σιγά-σιγά δείχνουν την ηλικία τους. Ακόμα και οι νέοι μοιάζουν περισσότερο με μικρές προσθήκες, παρά κάτι πραγματικά καινούριο. Για παράδειγμα η λάσπη που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Lara είναι κοντά στα σημεία όπου την χρειάζεστε.
Η νοημοσύνη των εχθρών επίσης είναι αρκετά περίεργη. Άλλες φορές μπορούν να σας δουν μέσα στα φυτά, άλλες μπορείτε να σκοτώσετε κάποιον μπροστά στα μάτια του συναδέλφου του και να μην πάρει χαμπάρι. Πολλές φορές πέφτει πιστολίδι και η επόμενη φρουρά που βρίσκεται δύο λεπτά από το μέρος όπου έγινε η συμπλοκή συνεχίζει την ψιλή κουβέντα χωρίς να τρέχει κάστανο. Όλα αυτά κάνουν τη χρήση του survival instinct της Lara απαραίτητη έτσι ώστε να σιγουρεύεστε για τη σειρά που εξοντώσετε τους εχθρούς ή αν θα καταφύγετε σε διάφορες άλλες τακτικές.
Μερικοί τάφοι έχουν τρομερές σπαζοκεφαλιές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η δυσκολία ρυθμίζεται ως την τελευταία λεπτομέρεια. Mπορείτε να απενεργοποιήσετε τα hints στο survival instinct έτσι ώστε η Lara να μην σας δίνει μια “ιδέα” για το πώς θα λύσετε ένα παζλ ή να επιλέξετε οι πλατφόρμες και οι λαβές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε να μην φαίνονται σαν φρεσκοβαμμένες. Έτσι, έχετε την δυνατότητα να ξαναπαίξετε το παιχνίδι από την αρχή ως μια σαφώς πιο μεθοδική και αργή εμπειρία, αντί να το βλέπετε να περνάει μπροστά από τα μάτια σας σαν μια γρήγορη ταινία δράσης. Οπότε οι επιμέρους ρυθμίσεις της δυσκολίας είναι κάτι τρομερά βολικό αν θέλετε να ξεζουμίσετε όλες τις διαφορετικές εμπειρίες που μπορεί να προσφέρει το παιχνίδι.
Ως προς τα γραφικά, το Shadow of the Tomb Raider είναι πιο εντυπωσιακό αλλά ταυτόχρονα και πιο... συμβατικό από τους δύο προκατόχους του. Οι τεχνικές γραφικών, όπως το παιχνίδισμα του νερού, ο ήλιος που περνά ανάμεσα από τα φύλλα και σκιάσεις σε επιφάνειες και χαρακτήρες, συνθέτουν μια εντυπωσιακή ζούγκλα. Η θέα από ψηλά είναι τρομερή και το frame rate αρκετά σταθερό. Τα animations είναι καλύτερα από ποτέ, με την Lara να επιδίδεται στα ακροβατικά της με εκπληκτική χάρη. Τα cutscenes επίσης προσεγμένα, με το motion capture των προσώπων να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο τεχνικά παιχνίδι σε όλες του τις πτυχές. Από την τεράστια ζούγκλα μέχρι τους κρυφούς τάφους και τις κρύπτες και από τους εχθρούς μέχρι τους διάφορους χαρακτήρες με τους οποίους μιλάτε, όλα βρίθουν από λεπτομέρεια. Ακόμα και στο απλό PS4 είναι μια κορυφαία οπτική εμπειρία.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θεματικά το Shadow of the Tomb Raider δείχνει την... κούραση που συχνά μαστίζει τέτοιες σειρές action-adventure. Οι τάφοι είναι εντυπωσιακοί μεν, αλλά δεν φτάνουν εκείνον τον τάφο όπου ήταν ένα παλιό βυζαντινό πλοίο μέσα στον πάγο στο Rise of the Tomb Raider. Τίποτα δεν φτάνει την θεαματικότητα και την υποβλητικότητα του Rise, πέρα από τις στιγμές κορύφωσης του παιχνιδιού προς το τέλος. Το ίδιο το θέμα της τροπικής ζούγκλας το έχουμε ξανασυναντήσει, όχι μόνο στη σειρά Uncharted και σε άλλα παιχνίδια, αλλά και στην ίδια τη σειρά Tomb Raider και επανεμφανίζεται σχεδόν σε κάθε reboot. Βέβαια εκεί που στέκομαι είναι στο γεγονός ότι η τωρινή γενιά έχει ένα θέμα με τις ζούγκλες και τα φυτά. Εντάξει παιδιά, μπορείτε να ζωγραφίσετε πια πειστική βλάστηση. Τσιλάρετε.
Τα πιράνχας επιστρέφουν από τα παλιά Tomb Raider. Δεν μας έλειψαν καθόλουν.
Ηχητικά το παιχνίδι βρίσκεται στα υψηλά επίπεδα των προκατόχων του. Η Camilla Luddington ως Lara αλλά και το υπόλοιπο καστ είναι τρομερά ταλαντούχοι ηθοποιοί και σίγουρα δεν θα τους έριχνα το φταίξιμο όταν μερικές φορές οι συζητήσεις γίνονται λίγο... άβολες. Τα πιστολίδια, οι ήχοι περιβάλλοντος και το soundtrack επίσης είναι από τα καλύτερα στο είδος, κάτι λογικό αφού το παιχνίδι αποτελεί μια τεράστια παραγωγή. Οπότε ακούτε ήχους ζούγκλας, ζώα και ανθρώπους να κινούνται μέσα στην βλάστηση και ατμοσφαιρική μουσική την ώρα που ανακαλύπτετε ναούς και μυστικά ή απλά βρίσκεστε σε κίνδυνο μέσα στην ζούγκλα.
Το Shadow of the Tomb Raider δείχνει ότι η Lara Croft σιγά σιγά φτάνει σε ένα σημείο όπου χρειάζεται ξανά ανανέωση. Το παιχνίδι μπορεί να είναι φτιαγμένο από την Eidos Montreal, όχι τη Crystal Dynamics, όμως διατηρεί τη βασική συνταγή των προκατόχων του η οποία αρχίζει να δείχνει την ηλικία της. Παρόλα αυτά, μην γελιέστε, το Shadow of the Tomb Raider είναι μια απολαυστική περιπέτεια (και μεγάλη σε διάρκεια), που ολοκληρώνει μια συνολικά εξαίσια τριλογία. Ας πιούμε στην υγειά της δεσποινίδας Croft λοιπόν και στο... επόμενο reboot της.
Πηγη
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.
Η ιστορία του Shadow of the Tomb Raider ξεκινάει στο Μεξικό, όπου η Lara παίζει κρυφτό και ταυτόχρονα αγώνα δρόμου με την Trinity, μια μυστική οργάνωση που έχει ως σκοπό να βρει αρχαία μυστικά κειμήλια με διάφορες υπερφυσικές ιδιότητες και να τα χρησιμοποιήσει για να δημιουργήσει έναν -κατά την ίδια- ιδανικό κόσμο. Η Lara αφαιρεί από τη θέση του το ξιφίδιο του Ix Chel, παρά τις προειδοποιήσεις στις τοιχογραφίες που αναφέρουν ότι χωρίς το κουτί του Chak Chel, το εν λόγω κειμήλιο μπορεί να οδηγήσει στο τέλος του κόσμου, φέρνοντας ανείπωτες καταστροφές. Η πράξη αυτή της Lara έχει άμεσες συνέπειες, αφού η ηρωίδα στο τσακ γλιτώνει από ένα τσουνάμι που καταστρέφει μια ολόκληρη πόλη. Πλέον η Lara πρέπει να βρει το κουτί και να το χρησιμοποιήσει για να σταματήσει τον Αρμαγεδών και όχι για την ανάπλαση του κόσμου υπό την ιδεατή εικόνα που έχουν στο μυαλό τους οι ηγέτες της Trinity.
Το παιχνίδι ξεκινάει με μια πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο θέμα του “tomb raiding” και τις παράπλευρες απώλειες και τις ζωές των γηγενών όταν συμβαίνουν μεγάλες καταστροφές ιστορικών κτιρίων, κάτι που αφορά και άλλους παρόμοιους τίτλους (πχ Uncharted). Όμως στη συνέχεια, εξελίσσεται σαν ένα κλασικό action-adventure και πολλά από αυτά τα στοιχεία της πλοκής απλά αφήνονται πίσω, εφόσον το gameplay συχνά δεν συμβαδίζει με αυτά.
Από τις πιο όμορφες ζούγκλες που έχουμε δει σε παιχνίδι!
Στο Shadow of the Tomb Raider κάποια πράγματα κάνουν αίσθηση από την αρχή. Το παιχνίδι είναι πιο σκοτεινό και δίνει διαφορετική έμφαση στους διάφορους τομείς από τους προκατόχους του. Το κυριότερο: πλέον η μάχη δεν παίζει πια τόσο μεγάλο ρόλο στο σύνολο. Υπάρχουν φυσικά οι στιγμές όπου πρέπει να χρησιμοποιείτε stealth και το παιχνίδι σας επιτρέπει να κρύβεστε σε τοίχους με αναρριχόμενη χλωρίδα και οι εχθροί είναι αρκετά πιο επιθετικοί. Η ζούγκλα όμως προσφέρει περισσότερες ευκαιρίες για αναρριχήσεις και γυμναστικές επιδείξεις, ενώ υπάρχουν δεκάδες λαγούμια και κρυφοί τάφοι για να ψαχουλέψετε.
Ταυτόχρονα, το παιχνίδι διαθέτει ένα τεράστιο hub. Η κρυφή πόλη Paititi και οι κάτοικοί της δέχονται την Lara και τον φίλο της Jonah με επιφυλακτικότητα. Από την μία κάποιοι δεν είναι ευχαριστημένοι που μια βρετανίδα αρχαιολόγος σκάει από την ζούγκλα φρέσκια και ζωσμένη με όπλα. Άλλοι βλέπουν στο πρόσωπο της Lara το ξένο στοιχείο που βρίσκεται εκεί μόνο για να υφαρπάξει στοιχεία του πολιτισμού τους. Άλλοι βλέπουν νέες ευκαιρίες για δουλειές, ενώ άλλοι σας ζητούν να τους κάνετε διάφορες χάρες με διάφορα ανταλλάγματα. Όπως καταλαβαίνετε, ένα ακόμα σημαντικό στοιχείο είναι η συνομιλία με τους AI χαρακτήρες. Η Lara βρίσκεται σε δύσκολη ψυχολογική κατάσταση και οι άνθρωποι γύρω της είτε της επιβεβαιώνουν το φταίξιμό της, βάζοντας την σε περαιτέρω σκέψεις για την ηθική του όλου πράγματος με τους τάφους, είτε προσπαθούν να την κάνουν να νιώσει καλύτερα.
Όπως πάντα, η Lara έχει παλιές και νέες κινήσεις για να εξοντώνει εχθρούς.
Οι τρόποι για να αναβαθμίσετε τις ικανότητες της Lara παραμένουν οι ίδιοι. Μαζεύετε XP και loot για να ξεκλειδώνετε νέες ικανότητες, νέα όπλα ή αναβαθμίσεις για υπάρχοντα όπλα. Το παιχνίδι δεν σας ξεκινάει από το μηδέν, αφού η Lara αυτή τη φορά υποτίθεται είναι προετοιμασμένη για αυτή την περιπέτεια. Οπότε το παιχνίδι δεν σας ταλαιπωρεί με βασικές κινήσεις όπως τα βέλη με το σχοινί ή τα βέλη με την φωτιά, που μόλις μαζέψετε τα σχετικά υλικά μπορείτε αμέσως να τα κάνετε craft και να τα χρησιμοποιήσετε. Οι νέες αναβαθμίσεις χτίζονται πάνω στο ήδη υπάρχον σετ από δυνατοτήτων. Όμως υπάρχει κάτι που δεν κολλάει στην λογική του παιχνιδιού και τους AI χαρακτήρες. Είναι περίεργο οι κάτοικοι του Paititi από την μία να είναι επιφυλακτικοί με την ηρωίδα και από την άλλη μετά από λίγη ώρα να της πουλάνε όπλα, στόχαστρα και άλλα ωραία.
Πλέον η Lara μπορεί να χρησιμοποιήσει λάσπη για να καμουφλάρεται ευκολότερα, ενώ έχει τα νέα fear arrows τα οποία προκαλούν τρόμο στους εχθρούς, αναγκάζοντάς τους να επιτίθενται ο ένας στον άλλον. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι οι μηχανισμοί σιγά-σιγά δείχνουν την ηλικία τους. Ακόμα και οι νέοι μοιάζουν περισσότερο με μικρές προσθήκες, παρά κάτι πραγματικά καινούριο. Για παράδειγμα η λάσπη που μπορεί να χρησιμοποιήσει η Lara είναι κοντά στα σημεία όπου την χρειάζεστε.
Η νοημοσύνη των εχθρών επίσης είναι αρκετά περίεργη. Άλλες φορές μπορούν να σας δουν μέσα στα φυτά, άλλες μπορείτε να σκοτώσετε κάποιον μπροστά στα μάτια του συναδέλφου του και να μην πάρει χαμπάρι. Πολλές φορές πέφτει πιστολίδι και η επόμενη φρουρά που βρίσκεται δύο λεπτά από το μέρος όπου έγινε η συμπλοκή συνεχίζει την ψιλή κουβέντα χωρίς να τρέχει κάστανο. Όλα αυτά κάνουν τη χρήση του survival instinct της Lara απαραίτητη έτσι ώστε να σιγουρεύεστε για τη σειρά που εξοντώσετε τους εχθρούς ή αν θα καταφύγετε σε διάφορες άλλες τακτικές.
Μερικοί τάφοι έχουν τρομερές σπαζοκεφαλιές.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η δυσκολία ρυθμίζεται ως την τελευταία λεπτομέρεια. Mπορείτε να απενεργοποιήσετε τα hints στο survival instinct έτσι ώστε η Lara να μην σας δίνει μια “ιδέα” για το πώς θα λύσετε ένα παζλ ή να επιλέξετε οι πλατφόρμες και οι λαβές που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε να μην φαίνονται σαν φρεσκοβαμμένες. Έτσι, έχετε την δυνατότητα να ξαναπαίξετε το παιχνίδι από την αρχή ως μια σαφώς πιο μεθοδική και αργή εμπειρία, αντί να το βλέπετε να περνάει μπροστά από τα μάτια σας σαν μια γρήγορη ταινία δράσης. Οπότε οι επιμέρους ρυθμίσεις της δυσκολίας είναι κάτι τρομερά βολικό αν θέλετε να ξεζουμίσετε όλες τις διαφορετικές εμπειρίες που μπορεί να προσφέρει το παιχνίδι.
Ως προς τα γραφικά, το Shadow of the Tomb Raider είναι πιο εντυπωσιακό αλλά ταυτόχρονα και πιο... συμβατικό από τους δύο προκατόχους του. Οι τεχνικές γραφικών, όπως το παιχνίδισμα του νερού, ο ήλιος που περνά ανάμεσα από τα φύλλα και σκιάσεις σε επιφάνειες και χαρακτήρες, συνθέτουν μια εντυπωσιακή ζούγκλα. Η θέα από ψηλά είναι τρομερή και το frame rate αρκετά σταθερό. Τα animations είναι καλύτερα από ποτέ, με την Lara να επιδίδεται στα ακροβατικά της με εκπληκτική χάρη. Τα cutscenes επίσης προσεγμένα, με το motion capture των προσώπων να κυμαίνεται σε υψηλά επίπεδα. Πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο τεχνικά παιχνίδι σε όλες του τις πτυχές. Από την τεράστια ζούγκλα μέχρι τους κρυφούς τάφους και τις κρύπτες και από τους εχθρούς μέχρι τους διάφορους χαρακτήρες με τους οποίους μιλάτε, όλα βρίθουν από λεπτομέρεια. Ακόμα και στο απλό PS4 είναι μια κορυφαία οπτική εμπειρία.
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι θεματικά το Shadow of the Tomb Raider δείχνει την... κούραση που συχνά μαστίζει τέτοιες σειρές action-adventure. Οι τάφοι είναι εντυπωσιακοί μεν, αλλά δεν φτάνουν εκείνον τον τάφο όπου ήταν ένα παλιό βυζαντινό πλοίο μέσα στον πάγο στο Rise of the Tomb Raider. Τίποτα δεν φτάνει την θεαματικότητα και την υποβλητικότητα του Rise, πέρα από τις στιγμές κορύφωσης του παιχνιδιού προς το τέλος. Το ίδιο το θέμα της τροπικής ζούγκλας το έχουμε ξανασυναντήσει, όχι μόνο στη σειρά Uncharted και σε άλλα παιχνίδια, αλλά και στην ίδια τη σειρά Tomb Raider και επανεμφανίζεται σχεδόν σε κάθε reboot. Βέβαια εκεί που στέκομαι είναι στο γεγονός ότι η τωρινή γενιά έχει ένα θέμα με τις ζούγκλες και τα φυτά. Εντάξει παιδιά, μπορείτε να ζωγραφίσετε πια πειστική βλάστηση. Τσιλάρετε.
Τα πιράνχας επιστρέφουν από τα παλιά Tomb Raider. Δεν μας έλειψαν καθόλουν.
Ηχητικά το παιχνίδι βρίσκεται στα υψηλά επίπεδα των προκατόχων του. Η Camilla Luddington ως Lara αλλά και το υπόλοιπο καστ είναι τρομερά ταλαντούχοι ηθοποιοί και σίγουρα δεν θα τους έριχνα το φταίξιμο όταν μερικές φορές οι συζητήσεις γίνονται λίγο... άβολες. Τα πιστολίδια, οι ήχοι περιβάλλοντος και το soundtrack επίσης είναι από τα καλύτερα στο είδος, κάτι λογικό αφού το παιχνίδι αποτελεί μια τεράστια παραγωγή. Οπότε ακούτε ήχους ζούγκλας, ζώα και ανθρώπους να κινούνται μέσα στην βλάστηση και ατμοσφαιρική μουσική την ώρα που ανακαλύπτετε ναούς και μυστικά ή απλά βρίσκεστε σε κίνδυνο μέσα στην ζούγκλα.
Το Shadow of the Tomb Raider δείχνει ότι η Lara Croft σιγά σιγά φτάνει σε ένα σημείο όπου χρειάζεται ξανά ανανέωση. Το παιχνίδι μπορεί να είναι φτιαγμένο από την Eidos Montreal, όχι τη Crystal Dynamics, όμως διατηρεί τη βασική συνταγή των προκατόχων του η οποία αρχίζει να δείχνει την ηλικία της. Παρόλα αυτά, μην γελιέστε, το Shadow of the Tomb Raider είναι μια απολαυστική περιπέτεια (και μεγάλη σε διάρκεια), που ολοκληρώνει μια συνολικά εξαίσια τριλογία. Ας πιούμε στην υγειά της δεσποινίδας Croft λοιπόν και στο... επόμενο reboot της.
- Καταπλητικός τεχνικός τομέας
- Περισσότερη βάση στο backstory και την εξερεύνηση
- Δεν σας “πρήζει” μέχρι να πάρετε ξανά βασικές ικανότητες
- Επιμέρους ρυθμίσεις δυσκολίας
- Διάρκεια
- Ενδιαφέρουσα εξέταση της ηθικής του “tomb raiding”...
- ...που κάπου στην μέση ξεχνιέται
- Το gameplay αρχίζει να δείχνει την ηλικία του
- Η ζούγκλα ως σκηνικό είναι υπερβολικά συνηθισμένη
- Περίεργη νοημοσύνη εχθρών
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.0
ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS4, Xbox One, PC |
ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Eidos Montreal |
ΕΚΔΟΣΗ: | Square Enix |
ΔΙΑΘΕΣΗ: | CD Media |
ΕΙΔΟΣ: | Action adventure |
ΠΑΙΚΤΕΣ: | Single-player |
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: | https://tombraider.square-enix-games.com/en-us |
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: | 14/9/2018 |
Πηγη
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.