Βρισκόμαστε στο μέλλον, όπου η ανακάλυψη εξωγήινου πολιτισμού είναι πια γεγονός. Παρόλο που οι εξωγήινοι μοιάζουν πολύ με εμάς, ο εμφύλιος πόλεμος στον οποίο εμπλέκονται μας κάνει διστακτικούς στο να τους προσεγγίσουμε. Κρίνοντας πως αξίζει το ρίσκο, μια τριμελής ομάδα επιστημόνων αναλαμβάνει την μελέτη της εξωγήινης αυτής ζωής, μέσα από έναν μη ανιχνεύσιμο διαστημικό σταθμό που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον άγνωστο πλανήτη και ελπίζει στην εδραίωση μιας ειρηνικής σχέσης. Όταν στα μισά της αποστολής χάνεται η επικοινωνία με την ομάδα, ένας ειδικός (εσείς) φτάνει στο σταθμό για να μάθει τί ακριβώς συνέβη.
Η εξερεύνηση του διαστημικού σταθμού Espial λαμβάνει χώρα ως επί το πλείστον σε ατμοσφαιρικά περιβάλλοντα, όπως το μισοσκότεινο σαλόνι, η ακατάστατη κουζίνα και τα εγκαταλελειμμένα δωμάτια. Μέσω απλής παρατηρητικότητας, μαθαίνετε πως η κυβερνήτρια Mia γυμνάζεται καθημερινά, ο μηχανικός-πειραχτήρι Aiden έχει πάθος με το μποξ και ο μελετηρός επιστήμονας Silas έχει φέρει στο σταθμό πολλά από τα βραβεία που έχει κερδίσει. Όπως συμβαίνει στα περισσότερα παιχνίδια του είδους, δεν μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα περισσότερα από τα αντικείμενα που βλέπετε γύρω σας, όμως πολλά από αυτά αρκούν για να πουν την ιστορία των ιδιοκτητών τους.
Μηχανικός στη θέση του μηχανικού.
Η εξέλιξη της ιστορίας γίνεται μέσω ηχητικών εγγραφών που ανακαλύπτετε σε πολλά από τα δωμάτια. Κάθε εγγραφή περιέχει διαλόγους ανάμεσα σε δύο από τα τρία μέλη της ομάδας του σταθμού, με την κάθε μία να σας φέρνει όλο και πιο κοντά στη λύση του μυστηρίου. Αν και στην πλειοψηφία τους οι διάλογοι έχουν αρκετό ενδιαφέρον, δεν παύουν να είναι υπερβολικά σύντομοι για να δώσουν μια πλήρη εικόνα σχετικά με την προσωπικότητα του πληρώματος. Ναι μεν μαθαίνετε για την ύπαρξη κάποιας σχέσης, όμως δεν μαθαίνετε αρκετά ώστε να νοιαστείτε γι’ αυτήν. Κάποιος έχει προσωπικά προβλήματα που ίσως επηρέασαν την απόδοσή του στο σταθμό, όμως αυτό το ανακαλύπτετε μέσα από απρόσωπα κείμενα ή e-mails. Δεν βλέπετε ποτέ το πρόσωπο κανενός, ο πρωταγωνιστής (εσείς) δεν μιλάει ποτέ και γνωρίζετε μόνο εκείνες τις πληροφορίες που είναι άκρως απαραίτητες για την εξέλιξη του σεναρίου.
Η διαδραστικότητα με το περιβάλλον είναι αρκετά εκτενής, καθώς μπορείτε να κοιτάξετε από κοντά σχεδόν ό,τι αντικείμενο υπάρχει γύρω σας, όπως ποτήρια, εργαλεία κτλ, όμως σπάνια βρίσκετε κάτι σημαντικό που αποθηκεύεται αυτόματα στο inventory. Επίσης, δεν υπάρχουν περιγραφές των αντικειμένων αυτών, με αποτέλεσμα να πρέπει να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας ή να φανταστείτε την ιστορία τους, κάτι που δεν είναι απαραίτητα κακό αλλά βλάπτει την αφήγηση του “αφηγηματικού” (όπως αυτοαποκαλείται) adventure. Η δυνατότητα να περπατάτε πιο γρήγορα με το πάτημα ενός κουμπιού είναι ευπρόσδεκτη, όμως το να σκύβετε για να ανοίξετε το ντουλάπι με τις κονσέρβες ή να δείτε τι περιέχει ένας κάδος σκουπιδιών μάλλον είναι περιττό. Ομοίως, το μενού της επαυξημένης πραγματικότητας (augmented reality), όπου εμφανίζονται μπροστά σας ο χάρτης, το inventory και οι στόχοι σας, μπορεί να είναι αρκετά εντυπωσιακό, όμως δεν το χρειάζεστε συχνά, δεδομένου του μικρού μεγέθους του σταθμού και του inventory με τα ελάχιστα αντικείμενα.
Μεταξύ των ηχητικών ντοκουμέντων καλείστε να λύσετε διάφορους γρίφους, όπως το να ξεκλειδώσετε ντουλάπια ενώνοντας τις τελείες με τη σωστή σειρά, την επιστροφή εργαλείων στον αποθηκευτικό τους χώρο και την επισκευή ενός ρομπότ. Οι γρίφοι είναι λογικοί, δεν γίνονται επαναλαμβανόμενοι και “δένουν” αρμονικά με την ιστορία, παρόλα αυτά είναι λίγοι και ξεχνιούνται γρήγορα. Υπάρχει μόνο ένα save για κάθε playthrough και το auto-save απουσιάζει, που σημαίνει πως οφείλετε να σώζετε συχνά την πρόοδό σας. Κατά τη διάρκεια του review στο PS4 το παιχνίδι μου “κόλλησε” λίγο πριν το τέλος και αναγκάστηκα να επαναλάβω τα τελευταία λεπτά.
Στο εργαστήριο.
Τα γραφικά του έρημου σταθμού είναι καλοδουλεμένα, ενίοτε θυμίζοντας αχνά σκηνές από την ταινία Passengers. Κοιτάζοντας έξω από τα παράθυρα βλέπετε τον άγνωστο πλανήτη και το αχανές διάστημα που περιμένει την επιστροφή σας. Το γεγονός ότι σχεδόν όλα τα δωμάτια που επισκέπτεστε είναι ιδιαίτερα σκοτεινά δημιουργεί μια αίσθηση μυστηρίου σε μεγαλύτερο βαθμό απ' ότι πραγματικά υπάρχει. Τεχνάσματα όπως ξαφνικοί θόρυβοι και καρέκλες που έρχονται κατά πάνω σας αρκούν για να σας τρομάξουν στιγμιαία αν παίζετε μόνοι το βράδυ με σβηστό φως. Ωστόσο, δεν λείπουν τα “άχρωμα” μέρη, όπως οι μουντοί διάδρομοι, με τις πόρτες να διαφέρουν μόνο ως προς την επιγραφή τους ή τα ουδέτερα γραφεία γενικής χρήσης που απλά διασχίζετε κάθε τόσο. Το απόκοσμο soundrack ταιριάζει απόλυτα με την ατμόσφαιρα του παιχνιδιού, όμως δεν ακούγεται συχνά και αποτελείται από λίγα κομμάτια. Η απουσία της μουσικής γίνεται γρήγορα αισθητή, όμως δεν ενοχλεί καθώς τα ικανοποιητικά ηχητικά εφέ αντισταθμίζουν την όποια ησυχία επικρατεί. Το voice acting κυμαίνεται στα αναμενόμενα επίπεδα και πείθει κατά το μεγαλύτερο μέρος του.
Με διάρκεια μικρότερη μιας δίωρης ταινίας, το The Station είναι μια συμπαθητική εμπειρία μυστηρίου σε διαστημικό σταθμό. Είναι αρκετά ατμοσφαιρικό, αλλά πάρα πολύ σύντομο σε σχέση με άλλα παρόμοια παιχνίδια που έχουμε δει πρόσφατα. Το φινάλε είτε σας εκπλήσσει ευχάριστα, είτε το “μυρίζεστε” αρκετά νωρίς αν δώσετε προσοχή στο περιβάλλον γύρω σας. Θα μπορούσε να προσφέρει πολύ περισσότερο gameplay με τα υπάρχοντα περιβάλλοντα και περισσότερες πληροφορίες για τα δεκάδες αντικείμενα που βρίσκονται διάσπαρτα γύρω σας. Αν σας αρέσουν οι περιπέτειες μυστηρίου, αξίζει την προσοχή σας.
- Ατμοσφαιρικό οπτικοακουστικά
- Ενδιαφέρουσα ιστορία
- Λογικοί γρίφοι
- Πάρα πολύ μικρό
- Περιορισμένη ουσιώδης διαδραστικότητα
- Σύντομα ηχητικά ντοκουμέντα
- Απρόσωποι πρωταγωνιστές
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 6.5
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS4, Xbox One, PC |
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | The Station |
| ΕΚΔΟΣΗ: | The Station |
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | - |
| ΕΙΔΟΣ: | Mystery adventure |
| ΠΑΙΚΤΕΣ: | Single-player |
| ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: | http://thestationgame.com/ |
| HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: | 20/2/2018 |
πηγη
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο.
