DmC Devil May Cry Review

 

Όταν πριν δύο χρόνια ανακοινώθηκε το νέο Devil May Cry, οι φανατικοί οπαδοί της σειράς ανά τον κόσμο ξεσηκώθηκαν, κάνοντας λόγο για ανεκδιήγητη αλλαγή του Dante και εκφράζοντας τη σιγουριά τους για το πόσο χάλια θα είναι το παιχνίδι… Η Ninja Theory τους διαψεύδει, προσφέροντας μία από τις καλύτερες εμπειρίες hack’n’slash που έχουμε απολαύσει μέχρι σήμερα. Το DmC Devil May Cry είναι μία κατηγορία από μόνο του, με καταπληκτική ιστορία, φανταστικά γραφικά και έναν Dante πιο badass από ποτέ, παρά το… φλώρικο κούρεμά του.
Όλα ξεκινούν στη Limbo City, μία πόλη που ελέγχεται πλήρως από δαίμονες που έχουν ρίξει σε πλήρη λήθαργο τον ανθρώπινο πληθυσμό. Το «αφεντικό» της πόλης ονομάζεται Mundus και είναι ένας από τους αρχαιότερους δαίμονες στην ιστορία, υπεύθυνος για το θάνατο και την φυλάκιση της μητέρας και του πατέρα του Dante αντίστοιχα. Ο Dante, από την άλλη, ζει καθημερινά τον δικό του εφιάλτη, με τους δαίμονες να τον στοιχειώνουν σε ένα καθημερινό παιχνίδι επιβίωσης, μην έχοντας κάποιο στοιχείο για το ποιος πραγματικά είναι και από πού προέρχεται. Στον αντίποδα, η οργάνωση The Order, της οποίας επικεφαλής είναι ο αδερφός του Dante, Vergil, προσπαθεί να ανοίξει τα μάτια στους ανθρώπους και να βάλει τέλος στο καθεστώς του Mundus. Η Kat, μέλος της οργάνωσης, βοηθάει τον Dante να ξεφύγει από τους δαίμονες, με απώτερο σκοπό να τον πάρει με το μέρος της. Όταν τα αδέρφια επιτέλους συναντιούνται, ο Vergil αποκαλύπτει όλη την αλήθεια για το παρελθόν τους, και τότε οι δύο μοναδικοί άγγελοι από μητέρα και δαίμονες από πατέρα ενώνουν της δυνάμεις τους.
Η ιστορία κάνει συνεχείς εναλλαγές μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, όπως επίσης και στο σκηνικό της πόλης. Σίγουρα είναι, αν όχι η καλύτερη, η πιο ουσιώδης ιστορία σε παιχνίδι της σειράς, καθώς παρέχει βασικές και άγνωστες μέχρι σήμερα πληροφορίες για τους γονείς του Dante αλλά και το πώς ο Vergil έφτασε στο σημείο που είδαμε στο Devil May Cry 3. Η όλη πλοκή είναι απλά σωστή, τοποθετημένη έτσι ώστε να δίνει νέες πληροφορίες για τους χαρακτήρες αλλά ταυτόχρονα να μην επηρεάζει το μέχρι σήμερα γνωστό cannon. Το αρνητικό είναι πως όλα μοιάζουν κάπως «βεβιασμένα», με ένα on-script δέσιμο των χαρακτήρων, χωρίς ουσιαστικά να μας δείχνει πολλά πράγματα που το δικαιολογούν, εκτός βέβαια από την ήδη υπάρχουσα συγγένεια.

Ένας από τους αρχαιότερους δαίμονες και ο παρουσιαστής του δελτίου ειδήσεων της πόλης. Μα να ναι φτυστός ο Αιμίλιος Λιάτσος;

Το DmC χωρίζεται σε δύο διαστάσεις: στην πόλη που όλοι βλέπουν, τη Limbo City, και στην πιο «δαιμονική» της μορφή, Limbo σκέτο, όπου ο Mundus μπορεί εύκολα να διαστρεβλώνει την πραγματικότητα όπως αυτός θέλει. Στη Limbo περνάτε την μεγαλύτερη διάρκεια της περιπέτειας σας, παλεύοντας με ορδές εχθρών αλλά και με την ίδια την πόλη. Ο Dante έχει στη διάθεσή του αρχικά το γνωστό σπαθί Rebellion και τα όπλα Ebony και Ivory. Στη συνέχεια το ξίφος του αποκτά την ικανότητα να μεταλλάσσεται σε δύο αγγελικά και δύο δαιμονικά όπλα, τα πρώτα για πολλαπλούς στόχους αλλά με μικρότερο damage και τα δεύτερα για έναν μόνο στόχο με πολύ περισσότερο damage. Επίσης, στο οπλοστάσιο του αργότερα προστίθενται μία καραμπίνα και ένας εκτοξευτής χειροβομβίδων, οι οποίες κολλάνε στο στόχο και εκρήγνυνται με το ανάλογο κουμπί. Κάθε όπλο δέχεται αναβαθμίσεις με νέα combo με μεγαλύτερη διάρκεια ή damage, μέσω upgrade points, τα οποία συλλέγονται ανάλογα με τη βαθμολογία ολοκλήρωσης της κάθε πίστας. Μία ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι η παροχή training mode, το οποίο διαδραματίζεται σε ένα λευκό περιβάλλον με έναν αντίπαλο σάκο του μπόξ, όπου μπορείτε να μάθετε το κάθε νέο combo πριν ή αφότου το ξεκλειδώσετε.
Το όλο σύστημα μάχης βασίζεται κυρίως στο συνεχές πάτημα κουμπιών, με τα όπλα να εναλλάσσονται και να συνδυάζονται απίστευτα καλά, ενώ προσπαθεί να σας ώθησει κυρίως σε εναέριες μάχες. Με κάθε combo το σύστημα σας επιβραβεύει με το ανάλογο style rank (Dirty, Cruel, Brutal, Anarchic, Savage, SSadistic, SSSensational), ενώ απαιτείται και σωστή εναλλαγή των όπλων για μεγαλύτερη βαθμολογία. Μπορείτε επίσης να ενεργοποιήσετε το Devil Trigger (δεν παρέχεται από το ξεκίνημα), το οποίο εξαπολύει τους αντιπάλους σας στον αέρα σε αργή κίνηση και στην διάρκειά του κάθε χτύπημα προκαλεί πολύ μεγαλύτερη ζημιά. Το κύριο αρνητικό είναι η έλλειψη επιλογής για κλείδωμα του στόχου, με το αυτόματο lock-on να κάνει ναι μεν καλά τη δουλειά του, αλλά υπάρχουν φορές που στοχεύει σε τελείως άκυρο εχθρό από αυτόν που επιθυμείτε, αναγκάζοντας την κίνηση παίκτη και κάμερας προς την αντίστοιχη πλευρά.

Τα συνεχόμενα combo και η σωστή εναλλαγή μεταξύ των διαθέσιμων όπλων είναι το κλειδί της επιτυχίας.

Οι αρχικές επιλογές δυσκολίας είναι μόνο τρεις -εύκολο, μέτριο και «δύσκολο»- αν και ειδικά οι ειδικευμένοι με τη σειρά παίκτες δεν πρόκειται να συναντήσουν καμμία πραγματική δυσκολία. Οι ορδές των αντιπάλων είναι περιορισμένες, με τις κινήσεις τους προβλέψιμες. Κάθε εχθρός έχει διαφορετικές ικανότητες και αδυναμίες, καλώντας σας για την χρήση του ανάλογου όπλου. Επίσης, πριν από κάθε επίθεση υπάρχει η ανάλογη ηχητική ή οπτική προειδοποίηση, διευκολύνοντας ακόμα περισσότερο τα πράγματα. Την ίδια απλότητα -αν όχι περισσότερη- συναντάτε και στους αρχηγούς, ενώ ακόμα και στις τελευταίες πίστες τα πράγματα δε φαίνονται να αλλάζουν. Όμως, για όσους θέλουν πραγματική πρόκληση, υπάρχουν τέσσερα ακόμα επίπεδα δυσκολίας που μπορείτε να ξεκλειδώσετε -Son of Sparda, Dante Must Die, Heaven or Hell, Hell and Hell- τα οποία δεν αστειεύονται καθόλου, με δυσκολότερους και περισσότερους αντιπάλους επί της οθόνης, μικρότερο damage από πλευράς Dante και μεγαλύτερο από πλευράς αντιπάλων. Ειδικά το mode Hell or Hell, με το game over μετά από μόλις ένα hit, μπορεί να σας καθηλώσει για μέρες.
Η όλη εμπειρία εμπλουτίζεται ακόμα περισσότερο με την γραμμικό μεν, αλλά αρκετή εξερεύνηση. Κάθε πίστα του Limbo κρύβει πολλά και διάφορα, όπως παγιδευμένες ψυχές και κλειδιά για έξτρα αποστολές, τα οποία χρειάζονται αρκετές ώρες για να συλλεχθούν. Επιπλέον, κάθε επιπρόσθετη αποστολή είναι μοναδική και προσβάσιμη από συγκεκριμένες, κρυφές τοποθεσίες στο χάρτη του κάθε επιπέδου. Ακόμα, ο κόσμος του Limbo από μόνος του είναι περίπλοκος και πρέπει να χρησιμοποιείτε σωστά τις αγγελικές και δαιμονικές δυνάμεις του χαρακτήρα για να συνεχίσετε, κάτι που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως μία μορφή συνεχόμενων γρίφων.
Συνολικά, την πρώτη σας φορά θα ολοκληρώσετε το παιχνίδι σε λίγο λιγότερο από 10 ώρες, στο δυσκολότερο από τα τρία αρχικά διαθέσιμα επίπεδα, μαζί με τις cutscenes. Όμως, αν θέλετε να ολοκληρώσετε στο 100% όλα τα upgrades, τα κρυμμένα επίπεδα, να συλλέξετε τα διάσπαρτα «καλούδια» και να καταφέρετε τέλεια βαθμολογία (SSSensational) σε όλα τα επίπεδα δυσκολίας σε όλες τις πίστες, τότε ετοιμαστείτε να αφιερώσετε πολλές περισσότερες ώρες παιχνιδιού και πολλά κουτιά… λεξοτανίλ. Επίσης, τα online leaderboards με την αναλυτική βαθμολογία των φίλων σας, ανεβάζουν ακόμα περισσότερο τον πήχη, προσφέροντας μία έμμεση και ταυτόχρονα ουσιώδη μορφή ανταγωνισμού.

Κρυμμένες ψυχές βρίσκονται διάσπαρτες στα επίπεδα, προσφέροντας επιπλέον upgrade points αν καταφέρετε να τις ελευθερώσετε.

Στα γραφικά τώρα, το DmC Devil May Cry είναι μία εμπειρία που πρέπει να τη δείτε για να την πιστέψετε. Ο κόσμος του Limbo και ο τρόπος που ζωντανεύει μπροστά στα μάτια σας είναι απλά μοναδικός, ενώ κάθε επίπεδο, αν και στην ίδια πόλη, μοιάζει σαν να είναι τελείως ανεξάρτητο από το άλλο. Επιπλέον, κάποια επίπεδα μπορούν απλά να σας τρελάνουν, προσφέροντας μία τρελή οπτική πανδαισία επί της οθόνης (δεν αναφέρω κάτι περισσότερο λόγω spoiler). Τα μοντέλα των χαρακτήρων και τα animations από τη μεριά τους είναι απλά άριστα, ενώ σταθερά παραμένουν τα καρέ σε όλη τη διάρκεια της εμπειρίας, τουλάχιστον στο Xbox 360. Το μοναδικό πρόβλημα είναι κάποια σπάνια προβλήματα στην κάμερα, αλλά δεν είναι κάτι που συναντάτε συχνά ή χαλάει την εμπειρία σας.
Ο ηχητικός τομέας είναι επίσης απολαυστικός. Ακόμα και αν δεν είστε φαν της τέκνο ή της νέας ροκ μουσικής, το soundtrack συνδυάζεται άψογα με ότι γίνεται επί της οθόνης, προσφέροντας μία ολοκληρωμένη εμπειρία. Οι φωνές των χαρακτήρων κυμαίνονται σε υψηλά επίπεδα, αν και σε μερικά σημεία οι «γελοίοι» διάλογοι ίσως δεν αρέσουν σε όλους. Βέβαια, οι τέτοιου είδους διάλογοι δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο για Devil May Cry, αλλά για όσους έρχονται σε πρώτη επαφή με τη σειρά, σίγουρα θα τους κακοφανούν.

Η Kat σας βοηθάει σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας. Προφανώς είδε κάτι που την έκανε να θέλει να βοηθήσει…

Συνοψίζοντας, με το DmC ο Dante επιστρέφει καλύτερος από ποτέ, ακόμα κι αν άλλαξε το μαλλί του. Το παιχνίδι έχει ενδιαφέρουσα και ουσιαστική ιστορία που επικεντρώνεται στους χαρακτήρες, «ζωντανά» περιβάλλοντα, αρκετά extras, φοβερό οπτικοακουστικό τομέα, online leaderboards και τρελό button mashing (στα δύσκολα επίπεδα), στοιχεία που το κάνουν να ξεχωρίζει. H Ninja Theory δείχνει σεβασμό σε αυτή την πολυαγαπημένη σειρά και ταυτόχρονα δίνει τον καλύτερο εαυτό της στο σημαντικότερο project που έχει αναλάβει μέχρι τώρα, δικαιώνοντας στο έπακρο την επιλογή της Capcom. Το μεγαλύτερο αρνητικό για μένα είναι ότι το DmC αφήνει μία πικρή γεύση «λίγου», όχι λόγω μικρής διάρκειας, αλλά γιατί η ιστορία και ειδικά το απίστευτο τέλος σας κάνει να θέλετε κι άλλο.

+ Γραφικά και ήχος
+ Ουσιώδης ιστορία
+ Τρελό gameplay με άπειρα combos
+ Αρκετά όπλα και αναβαθμίσεις
+ Online leaderboards
+ Άπειρες ώρες για την ολοκλήρωση του τίτλου στο 100%…
- …όμως την πρώτη φορά που θα το ολοκληρώσετε θα σας φανεί πολύ εύκολο
- Λίγες και προβλέψιμες μάχες με αφεντικά
- Μικροπροβλήματα στην κάμερα
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 8.5

Πλατφόρμα: Xbox 360 (review), PS3, PC
Ανάπτυξη: Ninja Theory
Έκδοση: Capcom
Διάθεση: CD Media
Είδος: Hack’n'slash
Παίκτες: Singleplayer
Επίσημο Site: http://www.devilmaycry.com/index.php
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 15/1/2013
PEGI: 16

ΠΗΓΗ