Hitman Absolution Review

 

Όταν σου λείπει τρελά κάτι που λατρεύεις, καμιά φορά κάνεις παράξενα πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση, αναφέρομαι στο μοναδικό gameplay των παιχνιδιών Hitman, το οποίο είχαμε να γευθούμε πάνω από έξι ολόκληρα χρόνια. Όταν λοιπόν το Hitman Absolution έφτασε στα χέρια μου, βούτηξα κατευθείαν στα βαθιά. Τι εννοώ; Θέλοντας μετά από τόσο καιρό να απολαύσω Hitman στην πιο hardcore μορφή του, αποφάσισα να παίξω το Absolution κατευθείαν στον μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας (Purist), χωρίς καμμία βοήθεια. Το αποτέλεσμα; Σχεδόν δύο εβδομάδες “τραβιόμουν” με το παιχνίδι, αλλά είχα την ευκαιρία να ζήσω μία από τις καλύτερες stealth εμπειρίες της τωρινής γενιάς συστημάτων.
Πριν πάμε στο gameplay, δυο λόγια για την ιστορία του Hitman Absolution. Ξεχάστε τη δομή των προηγούμενων παιχνιδιών, όπου εκτελούσατε επιμέρους αποστολές-συμβόλαια, που δεν συνδέονταν μεταξύ τους. Η ιστορία του Absolution είναι προσωπική, αφορά τον ίδιο τον Agent 47 περισσότερο από ποτέ, και έχει ενιαία συνεχόμενη ροή, με την έννοια ότι πηγαίνετε από το ένα επίπεδο στο άλλο κινούμενοι στο ίδιο σεναριακό πλαίσιο. Το παιχνίδι ξεκινά με ανατρεπτικό τρόπο, καθώς ο Agent 47 αναλαμβάνει να δολοφονήσει την καλύτερή του “φίλη” Diana Burnwood (που του έδινε αποστολές στα προηγούμενα παιχνίδια), επειδή πρόδοσε την Υπηρεσία. Ο 47 εκτελεί την αποστολή, αλλά με βαριά καρδιά, ανακαλύπτοντας στην πορεία το κίνητρο της προδοσίας της Diana. Η Diana προσπαθούσε να προστατέψει την Victoria, ένα κορίτσι με ειδικές ικανότητες, στην οποία η Υπηρεσία έκανε γενετικά πειράματα, με στόχο να την μετατρέψει στον τέλειο δολοφόνο. Ο 47 πλέον νιώθει ότι το χρωστάει στη Diana να σώσει τη Victoria, και παίρνει υπό την προστασία του το κορίτσι, προδίδοντας κι αυτός με τη σειρά του την Υπηρεσία. Έτσι ξεκινάει ένα κυγητό γάτας – ποντικιού μεταξύ του 47 και των εχθρών του, που κρατά από την αρχή ως το τέλος του παιχνιδιού, στο οποίο ο ήρωάς μας είναι άλλοτε ο κυνηγός, και άλλοτε ο κυνηγημένος. Η ιστορία του Hitman Absolution δεν αποτελεί κάτι το ιδιαίτερο, αλλά τουλάχιστον θέτει τις βάσεις για συναρπαστική συνέχεια σε επόμενο παιχνίδι.
Όπως συνήθως, σε κάθε επίπεδο καλείστε να εκπληρώσετε διάφορους στόχους. Τις περισσότερες φορές πρέπει να δολοφονήσετε κάποιον ή κάποιους, ενώ άλλες φορές πρέπει να ξεφύγετε από κάπου. Το Hitman Absolution υιοθετεί πιο “ακραίους” τρόπους παιχνιδιού από τους προκατόχους του. Δίνει ακόμα μεγαλύτερη έμφαση στην απόκρυψη, αλλά ταυτόχρονα σας επιτρέπει να το παίξετε και σαν 3rd-person shooter με μπαμ μπουμ αν θέλετε, τουλάχιστον στους χαμηλότερους βαθμούς δυσκολίας. Το παιχνίδι πάντως σας ενθαρρύνει ξεκάθαρα να το παίξετε σαν κλασικό Hitman, δηλαδή να περνάτε απαρατήρητοι στον βαθμό που μπορείτε. Για να σας βοηθήσει να το πετύχετε αυτό, σας εφοδιάζει με το νέο Instinct mode. Εξουδετερώνοντας εχθρούς, αποκτάτε τη δυνατότητα να χρησιμοποιείτε το Instict για κάποια δευτερόλεπτα. Με την ενεργοποίησή του, ο χρόνος καθυστερεί, και εσείς μπορείτε να βλέπετε τις θέσεις εχθρών μέσα από τοίχους, καθώς και τα μονοπάτια που ακολουθούν διασχίζοντας το εκάστοτε επίπεδο, ώστε να προετοιμαστείτε κατάλληλα. Επιπλέον, με το Instinct ενεργοποιημένο οι εχθροί δυσκολεύονται να σας αναγνωρίσουν (ο 47 κάνει κίνηση να κρύψει το πρόσωπό του), ενώ, όντας σε slow motion, μπορείτε να επιλέγετε στόχους και στη συνέχεια να τους πυροβολάτε αυτόματα (point shooting), όπως στο Splinter Cell Conviction. Oι δύο πρώτες βοήθειες είναι ξεκάθαρα για αρχάριους παίκτες και αν θέλετε να παίξετε σοβαρά, τις απενεργοποιείτε χωρίς δεύτερη σκέψη. Οι άλλες δύο όμως αποτελούν έξυπνα εργαλεία στρατηγικής (ναι, ακόμα και το point shooting).

Αυτή τη φορά η υπόθεση είναι προσωπική.

Στρατηγική. Η λέξη-κλειδί στα παιχνίδια Hitman, και βέβαια στο Hitman Absolution. Ο λόγος που τα Hitman έχουν αγαπηθεί τόσο πολύ, είναι η ελευθερία κινήσεων που δίνουν στον παίκτη. Ουσιαστικά λένε “αυτός είναι ο στόχος, καθάρισέ τον όπως θέλεις”. Αυτή είναι σε γενικές γραμμές η φιλοσοφία και του Absolution. Το “τί” είναι δεδομένο, το “πώς” (και το “πότε”) εξαρτάται από εσάς. Tα περισσότερα επίπεδα του τίτλου είναι ανοιχτά και γεμάτα… ευκαιρίες που μπορείτε να εκμεταλλευτείτε. Με τί όπλο θα καθαρίσετε το στόχο, πχ θα τον πνίξετε με το καλώδιο, θα τον μαχαιρώσετε ή θα τον πυροβολήσετε; Θα επιλέξετε να βγάλετε από τη μέση τα τσιράκια του πρώτα ώστε να έχετε ελεύθερο πεδίο; Μήπως θα επιλέξετε την έμμεση εξουδετέρωσή του, στήνοντας τη δολοφονία να φανεί ως απλό ατύχημα; Πώς θα τον πλησιάσετε, με κανονικό κρύψιμο ή με κρύψιμο σε κοινή θέα, χρησιμοποιώντας τις πολλές μεταμφιέσεις που είναι διαθέσιμες σε κάθε επίπεδο; Θα καθαρίσετε τους πάντες ή μήπως κανέναν; Eπίσης ένα ακόμα κρίσιμο ερώτημα είναι το… αν είστε υπομονετικοί άνθρωποι ή όχι. Στρατηγική και υπομονή είναι έννοιες αλληλένδετες. Αν θέλετε να αποκαλείστε “silent assassin”, πρέπει να κάτσετε και να απομνημονεύσετε τις κινήσεις των εχθρών και των NPCs γενικώς, ώστε να περάσετε απαρατήρητοι.
Η ΑΙ είναι από τα σημαντικότερα στοιχεία των παιχνιδιών Hitman και ευτυχώς στο Absolution δουλεύει σωστά. Όταν οι εχθροί δουν κάτι ύποπτο, όπως αίματα στο πάτωμα, μπαίνουν σε κατάσταση συναγερμού και αρχίζουν να ερευνούν τη γύρω περιοχή. Αν σας υποπτεύονται, αρχίζουν να σας ακολουθούν για να σας δουν πιο προσεκτικά, κι εσείς τότε ή πρέπει να κρυφτείτε ή να τους ξεκάνετε πριν σας ανακαλύψουν και ειδοποιήσουν τους υπόλοιπους. Αν σας ανακαλύψουν, αρχίζει το πιστολίδι, από το οποίο δύσκολα επιβιώνετε, τουλάχιστον στους υψηλότερους βαθμούς δυσκολίας. Ελάχιστες ήταν οι φορές που το πιστολίδι μου βγήκε σε καλό κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Ο βαθμός υποψίας των εχθρών/NPCs εξαρτάται από την μεταμφίεσή σας. Για παράδειγμα, οι αστυνομικοί σας ανακαλύπτουν πιο εύκολα αν φοράτε στολή αστυνομικού, γιατί καταλαβαίνουν ότι κάτι δεν πάει καλά με εσάς. Ένας πολύ ενδιαφέρων μηχανισμός είναι η δυνατότητα να παίρνετε ομήρους. Όταν σας ανακαλύπτουν οι εχθροί, μπορείτε να κάνετε ότι παραδίνεστε, σηκώνοντας τα χέρια ψηλά. Μόλις σας πλησιάσουν αρκετά, με μια λαβή τους παίρνετε το όπλο και τους χρησιμοποιείτε σαν ανθρώπινη ασπίδα έναντι των υπολοίπων, οι οποίοι αρχικά διστάζουν να πυροβολήσουν. Η ΑΙ των χαρακτήρων συμβάλλει στην απόλαυση του παιχνιδιού, και οι περιορισμοί της είναι κυρίως παικτικοί, στο πλαίσιο των κανόνων του gameplay.

Μόνος του εναντίον όλων, όπως πάντα.

Τα περιβάλλοντα είναι γεμάτα με απλά αντικείμενα της καθημερινότητας, που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ως melee όπλα για kills (όπως και τα ίδια σας τα χέρια, με QTEs). Από μαχαίρια και τσεκούρια, μέχρι βιβλία και μπουκάλια, το κάθε τέτοιο αντικείμενο αντιστοιχεί και σε διαφορετικό -άλλα πάντα βάρβαρο- τρόπο δολοφονίας. Μπορείτε και να τα πετάτε, είτε για να σκοτώσετε κάποιον εχθρό από απόσταση, είτε για να δημιουργήσετε αντιπερισπασμό. Φυσικά, και το παραδοσιακό οπλοστάσιο του Agent 47 είναι ιδιαίτερα πλούσιο. Το καλώδιο, σήμα κατατεθέν του Hitman, είναι πολύ χρήσιμο, όπως πάντα. Από εκεί και πέρα έχετε τα επίσης εμβληματικά δύο πιστόλια με σιγαστήρα, και στο κάθε επίπεδο τσιμπάτε ακόμα περισσότερα όπλα, όπως πολυβόλα και shotguns. Τίποτα δεν συγκρίνεται με το να βλέπετε τη στρατηγική σας να αποδίδει, και τον Agent 47 να συμπεριφέρεται σαν επαγγελματίας δολοφόνος που κάνει τη δουλειά χωρίς να τον πάρει χαμπάρι κανείς. Aν όμως τα πράγματα πάρουν αρνητική τροπή και πρέπει να εμπλακείτε σε μάχες με τους εχθρούς, το Hitman Absolution γίνεται κανονικό 3rd-person shooter, και μάλιστα βάζει τα γυαλιά σε καθαρόαιμα παιχνίδια του είδους. Το πιστολίδι είναι ωμό και άγριο, με κλασικό σύστημα κάλυψης, καταπληκτική αίσθηση των όπλων, και ρεαλιστικά rag-doll physics θανάτων (οι εχθροί σκοτώνονται με τρόπο ανάλογο του πού τους πυροβολάτε). Γενικώς, το πιστολίδι του Hitman Absolution έχει εμφανείς επιρροές από Kane and Lynch και προσφέρει μια αίσθηση ικανοποίησης που λίγα shooters πετυχαίνουν.
Το story mode σας μεταφέρει σε διάφορες περιοχές, όπως το Σικάγο και μια επαρχιακή κωμόπολη στην αμερικάνικη ενδοχώρα. Ο σχεδιασμός των επιπέδων ποικίλει. Τα περισσότερα είναι ανοιχτά και σας δίνουν αρκετές επιλογές, όμως υπάρχουν και κάποια πολύ πιο “στημένα” και υπερβολικά scripted για Hitman. Εξάλλου, το πόσο έχει προσεχθεί ένα παιχνίδι φαίνεται και από τις διάφορες επιμέρους λεπτομέρειες, που από μόνες τους δεν αποτελούν κάτι ιδιαίτερο, αλλά συνολικά κάνουν τη διαφορά. Από τη δόνηση του χειριστηρίου που αναπαριστά τον χτύπο της καρδιάς του Agent 47, μέχρι τους απίστευτα πλούσιους διαλόγους των NPCs, τα οπτικά μικροπράγματα όπως οι γόπες τσιγάρων που έχουν μαζευτεί στους αεραγωγούς, και τις πανέξυπνες cameo εμφανίσεις των Kane και Lynch (!), το Hitman Absolution είναι γεμάτο με τέτοιες λεπτομέρειες που δείχνουν ότι το συγκεκριμένο παιχνίδι έχει δουλευτεί πάρα πολύ. Σε όλα αυτά, προσθέστε και τη σημαντική αξία επανάληψης, λόγω των πάρα πολλών challenges που έχει κάθε επίπεδο. Αν είστε τελειομανείς, θα κολλήσετε. Απλά, κάντε τη χάρη στον εαυτό σας και φροντίστε να απολαύσετε το παιχνίδι σε υψηλό βαθμό δυσκολίας. Εκεί είναι που θα νιώσετε μάγκες.

Οι μεταμφιέσεις αποτελούν βασικό συστατικό του παιχνιδιού.

Το δεύτερο κύριο μέρος του Hitman Absolution είναι το πολυδιαφημισμένο Contracts mode, το οποίο σας επιτρέπει να δημιουργείτε και να μοιράζεστε με άλλους παίκτες τις δικές σας αποστολές/challenges. Εδώ η ιστορία πάει περίπατο και η έμφαση δίνεται στους στόχους και τις επιδόσεις. Επιλέγετε επίπεδο (από τα υπάρχοντα του story mode), στόχους και όπλα, και στη συνέχεια θέτετε τους κανόνες εκπλήρωσης των «συμβολαίων», με βάση το χρόνο, το στιλ παιχνιδιού και τους μάρτυρες. Όλα αυτά χωρίς editors και περίπλοκους μηχανισμούς. Στο Contracts απλά δημιουργείτε παίζοντας, και εφόσον το mode είναι ασύγχρονο multiplayer, μπορείτε να ανταγωνίζεστε τους φίλους σας όποτε θέλετε, ακόμα και αν αυτοί είναι offline. Αν δεν είστε δημιουργικοί τύποι, μπορείτε να παίξετε τις ήδη πάρα πολλές διαθέσιμες αποστολές, τόσο από την κοινότητα του παιχνιδιού, όσο και από την ίδια την IO Interactive. Με την εκπλήρωσή τους κερδίζετε χρήμα, με το οποίο ξεκλειδώνετε όπλα, μεταμφιέσεις, αναβαθμίσεις και τεχνικές. Αν και προσωπικά δεν με ενδιαφέρει ιδιαίτερα λόγω της φύσης του, το Contracts mode είναι μια έξυπνη προσθήκη που αυξάνει σημαντικά το χρόνο ενασχόλησης με το Hitman Absolution, προσθέτοντας online σε ένα καθαρά single-player παιχνίδι.
Περνώντας στον τεχνικό τομέα, η νέα Glacier 2 engine της IO Interactive κάνει θαύματα στο Hitman Absolution. Λεπτομερέστατα μοντέλα χαρακτήρων, όμορφα και καταστρέψιμα περιβάλλοντα, ρεαλιστικοί φωτισμοί, και απεικόνιση δεκάδων χαρακτήρων ταυτόχρονα στην οθόνη, είναι τα βασικά στοιχεία που κάνουν το παιχνίδι ένα από τα πιο εντυπωσιακά αυτής της γενιάς. Το πρόσωπο του Agent 47 είναι διαφορετικό και πολύ πιο εκφραστικό από ότι στους προηγούμενους τίτλους, για να ταιριάζει με την ιστορία. Εφέ όπως η βροχή, που έχει έντονη παρουσία σε αρκετά επίπεδα, είναι καλοσχεδιασμένα, και τα animations εξίσου κορυφαία. Όμως υπάρχουν και μελανά σημεία, όπως η θολούρα που παρατηρείται σε ορισμένες περιπτώσεις, και κάποια υπερβολικά φίλτρα γραφικών που χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα. Ο ήχος δεν αφήνει περιθώρια για παράπονα, καθώς είναι άριστος σε όλους τους τομείς. Το καστ απαρτίζεται από γνωστά ονόματα, όπως οι Powers Boothe, Keith Carradine και Vivica Fox, και κάνει άψογη δουλειά. Ο ένας ηθοποιός που δεν είναι τόσο γνωστός, είναι και ο σημαντικότερος του παιχνιδιού – ο David Bateson, που επιστρέφει στο ρόλο του Agent 47. Για την ακρίβεια, ΕΙΝΑΙ ο Agent 47. Εξαιρετική και η μουσική, που αλλάζει δυναμικά ανάλογα με την κατάσταση, αν σας κυνηγούν οι εχθροί κλπ.

Aν και το πιστολίδι δεν πρέπει να αποτελεί την πρώτη σας επιλογή, είναι απολαυστικό.

Έξι ολόκληρα χρόνια περιμέναμε το νέο Hitman, αλλά τουλάχιστον η αναμονή άξιζε τον κόπο. Το Hitman Absolution είναι άξιος συνεχιστής αυτής της μοναδικής σειράς παιχνιδιών, βασιζόμενο στις αρχές που την έκαναν να αγαπηθεί τόσο πολύ από τους gamers. Η ελευθερία κινήσεων και πληθώρα επιλογών που προσφέρει, είναι μια μαγευτική αίσθηση. Όσο σκούρα κι αν τα βρίσκετε τα πράγματα, σε όποια δυσκολία κι αν παίζετε, σε κανένα σημείο δε θα νιώσετε ότι το παιχνίδι είναι ακατόρθωτο, γιατί πάντα υπάρχει κάποιος άλλος δρόμος που μπορείτε να δοκιμάσετε. Επειδή όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, τσιμπήστε το Hitman Absolution και απολαύστε τη θριαμβευτική επιστροφή του Agent 47!

+ Ελευθερία κινήσεων και πληθώρα επιλογών (στα περισσότερα επίπεδα)
+ Από τις καλύτερες stealth εμπειρίες των τελευταίων ετών
+ Η ΑΙ, αν και δεν είναι τέλεια, συμβάλλει στην απόλαυση του παιχνιδιού
+ Kαταπληκτικό πιστολίδι που βάζει τα γυαλιά σε καθαρόαιμα 3rd-person shooters
+ Ευφάνταστα kills
+ Contracts mode
+ Οπτικοακουστικά εντυπωσιακό
+ Μεγάλη διάρκεια και σημαντική αξία επανάληψης
- Αδύναμη ιστορία
- Ορισμένοι παικτικοί περιορισμοί της ΑΙ
- Κάποια επίπεδα είναι υπερβολικά scripted για Hitman
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 9.5

Πλατφόρμα: Xbox 360 (review), PS3, PC
Ανάπτυξη: IO Interactive
Έκδοση: Square Enix
Διάθεση: CD Media
Είδος: Stealth action, 3rd-person shooter
Παίκτες: Single-player
Επίσημο Site: http://hitman.com/
Ημερομηνία Kυκλοφορίας: 20/11/2012
PEGI: 18
Σχετικές ειδήσεις: Hitman: Absolution