Όπως είναι αναμενόμενο σε παιχνίδι του είδους, το σενάριο ούτε διεκδικεί υποψηφιότητα για Όσκαρ, αλλά ούτε και αξίζει... Χρυσό Βατόμουρο. Κάπου στο μακρινό μέλλον, τρεις δεκαετίες μετά τα γεγονότα του πρώτου Rage, όπου ένας αστεροειδής (βασισμένος στον πραγματικό αστεροειδή 99942 Άποφις, που πρόκειται να περάσει κοντά από την Γη το 2029) συγκρούστηκε με τη Γη, αλλάζοντας τη ζωή στον πλανήτη. Με λίγους ανθρώπους να έχουν μείνει στη Γη, φατρίες μεταλλαγμένων και άλλων ειδών μάχονται μέχρι θανάτου για τους εναπομείναντες πόρους. Εσείς είστε ο/η Walker (επιλέγετε εσείς το φύλο του πρωταγωνιστή), ο τελευταίος της φατρίας των Rangers, χωρίς μικρό όνομα. Γεννηθήκατε στη Wasteland και σκοπός σας είναι να εξολοθρεύσετε τη φατρία Authority, τους “κακούς” μεταλλαγμένους που πρωτοεμφανίστηκαν στο αρχικό παιχνίδι, καθώς δικός τους σκοπός είναι να εξολοθρεύσουν τα πάντα στο πέρασμά τους. Εκτός από τους εχθρικούς γείτονες, υπάρχουν τρεις φιλικές φατρίες για τις οποίες φέρνετε εις πέρας αποστολές με αντάλλαγμα ποικιλία ανταμοιβών.
Στη Wasteland συναντάτε μια σειρά από χαρακτήρες, κάποιους πρωτοεμφανιζόμενους και κάποιους που επιστρέφουν από το πρώτο παιχνίδι, κυρίως σε κατοικημένες περιοχές του χάρτη. Κουβεντιάζετε μαζί τους, πολλές φορές κάνετε μακροσκελείς συζητήσεις και ενίοτε ζείτε αστείες στιγμές, γεγονότα που στοχεύουν στο να “ζωντανεύει” ο κόσμος γύρω σας. Ωστόσο, δεν επιλέγετε τα λόγια του χαρακτήρα σας, ούτε χρειάζεται ποτέ να πάρετε κάποια απόφαση που να επηρεάζει με οποιονδήποτε τρόπο την ιστορία. Απλά παρακολουθείτε παθητικά την εξέλιξη των συζητήσεων. Αν και οι διάλογοι αποτελούν ένα ευχάριστο διάλειμμα από τις καταστροφές και το εκρηκτικό πιστολίδι, η διάρκεια και η συχνότητά τους, ιδίως όσον αφορά την κεντρική ιστορία, κόβουν την ταχύτητα της δράσης. Εκτός αυτού, πέρα από το χιούμορ, οι διάλογοι δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο, ούτε προσφέρουν σπουδαίες συγκινήσεις ή αξιομνημόνευτες ατάκες. Απλά υπάρχουν ως αποτέλεσμα του ανοιχτού κόσμου. Από την άλλη, στιγμές όπου φτάνετε σε κάποια εγκαταλελειμμένη πόλη αντικρίζοντας ολιγομελείς ομάδες εχθρών να μάχονται μεταξύ τους ή δέχεστε ξαφνική επίθεση από ένα όχημα που τυχαίνει να περνάει από δίπλα σας, όντως δημιουργούν την αίσθηση ενός “τρελού” και “ζωντανού” κόσμου, όμως δεν πείθουν αρκετά. Πολλά από αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο δίνουν την εντύπωση πως είναι σχεδιασμένα και μηχανικά, αντί να “δένουν” ομαλά με το περιβάλλον και την ιστορία.
Γυαλιά καρφιά.
Περνώντας στο gameplay, το χρησιμότατο tutorial είναι ενσωματωμένο στην ιστορία, μαθαίνοντάς σας σταδιακά ό,τι καινούριο εμφανίζεται στον δρόμο σας. Ξεκινώντας από το πώς να σημαδεύετε έως το πώς να κάνετε το απαραίτητο dash στο πλάι για να αποφεύγετε ρουκέτες, σας εγκλιματίζει γρήγορα και με τον σωστό τρόπο. Το μοναδικό μειονέκτημα του tutorial είναι ότι... βρίσκεται παντού. Ειδοποιήσεις που σας ενημερώνουν για το πώς γίνεται το κάθε τί εμφανίζονται κάθε φορά που ανακαλύπτετε κάτι καινούριο. Βρήκατε ένα bandit camp; Το παιχνίδι κάνει παύση για να σας εξηγήσει τί περιέχει ένα bandit camp. Βρήκατε νέο είδος loot; Τότε πρέπει να ξέρετε τη χρησιμότητά του, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως πρέπει να βγείτε εντελώς εκτός κλίματος για να διαβάσετε τις αντίστοιχες πληροφορίες. Κάτι που επίσης ρίχνει την αδρεναλίνη είναι ότι πρέπει να πατάτε κουμπί για να μαζεύετε τα πυρομαχικά που βρίσκονται μπροστά σας, αντί να τα παίρνετε αυτόματα όταν τα πλησιάζετε, με εξαίρεση τους πολύτιμους κρυστάλλους Feltrite, που γεμίζουν την μπάρα ζωής, επισκευάζουν την πανοπλία σας και χρησιμοποιούνται για την απόκτηση ικανοτήτων.
Σε γενικές γραμμές, το παιχνίδι εφαρμόζει το gameplay του... “λίγο απ όλα”. Τόσο ο μετα-αποκαλυπτικός και διαλυμένος κόσμος, όσο και τα open-world στοιχεία, θυμίζουν Mad Max. Λεπτομέρειες, όπως οι συνομιλίες με άλλους χαρακτήρες και η χρήση του ασύρματου φέρνουν σε κάτι από Fallout, ενώ το χιούμορ δεν διαφέρει πολύ από της σειράς Borderlands. Βέβαια, το παιχνίδι στο οποίο μοιάζει περισσότερο είναι και αυτό στο οποίο καλώς κάνει και μοιάζει: το Doom. Δεν είναι μόνο οι μεταλλαγμένοι εχθροί που μοιάζουν με τους δαίμονες (πχ συγκρίνετε Possessed Security με Authority Shield Guard), αλλά και το ίδιο το shooting, το οποίο είναι εξίσου διασκεδαστικό. Οι ομοιότητες καθαυτές δεν απογοητεύουν, όμως δεν αποτελούν κάτι το μοναδικό.
Χαλαρή βολτίτσα στη Wasteland.
Ο λόγος που αξίζει το Rage 2 είναι το καθαρά FPS μέρος του. Ο τρόπος που σημαδεύετε, τα αποτελεσματικά headshots και η διάλυση της πανοπλίας των goons προτού τους δώσετε το τελειωτικό χτύπημα είναι μόνο μερικά παραδείγματα, ειδικά αν τα συνδυάσετε όλα αυτά με καταιγιστικές εκρήξεις σε ένα μετα-αποκαλυπτικό περιβάλλον. Μπορεί οι εχθροί να είναι πιο δύσκολοι μόνο στην αρχή, καθώς αρκεί να βρείτε το αδύνατο σημείο τους και να καλύπτεστε όταν πρέπει για να φτάσετε ανώδυνα στο τέλος του campaign, όμως κάθε φορά που “καθαρίζετε” ένα bandit camp ή ένα mutant nest νιώθετε ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα.
Ο βασικός εξοπλισμός σας αποτελείται από τα συνήθη όπλα (πιστόλι, καραμπίνα, assault rifle), τα οποία ομολογουμένως είναι λίγα για παιχνίδι του είδους, με πολλά από αυτά να διαθέτουν εναλλακτικά πυρά. Κουβαλάτε όσα όπλα θέλετε, χωρίς να περιορίζεστε από βάρος και τα αλλάζετε με το πάτημα ενός κουμπιού. Ευτυχώς, η απουσία ποικιλίας όπλων καλύπτεται από ένα σωρό gadgets και υπερφυσικές ικανότητες. Το overdrive δίνει ένα γερό boost σε health και armor, με το slam ποδοπατάτε τους εχθρούς από μεγάλο ύψος, ενώ με το vortex τούς πετάτε στον αέρα. Οι ικανότητες αυτές κάνουν το παιχνίδι πιο διασκεδαστικό, δίνοντάς σας μια έξτρα δυνατότητα να εξουδετερώσετε τους πάντες. Όσο για τα gadgets, αυτά περιλαμβάνουν τόσο “παραδοσιακές” επιλογές, όπως είναι οι χειροβομβίδες, όσο και πρωτότυπες, όπως το wingstick, κάτι σαν μπούμερανγκ που παίρνει κεφάλια από μακριά.
Συνεχίζοντας, έχουμε τα ark chests, κάποιου είδους loot που σας ανταμείβει με οτιδήποτε από αναβαθμίσεις οχημάτων μέχρι βελτίωση των ικανοτήτων σας. Τα σεντούκια αυτά δεν εντοπίζονται σε μια πίστα πάντα με την πρώτη ματιά, αλλά πολλές φορές χρειάζεται να ψάξετε αρκετά μια περιοχή που έχετε “καθαρίσει” για να τα βρείτε. Επίσης, η αναβάθμιση των όπλων και ο εξοπλισμός τους με mods γίνεται πολύ εύκολα μέσω του κεντρικού μενού, με υλικά που βρίσκετε στη Wasteland. Φυσικά, όσο υψηλότερο το επίπεδο του όπλου τόσα περισσότερα υλικά χρειάζεστε για την αναβάθμισή του, όμως πάντα αξίζει τον κόπο και την υπομονή.
Με τα παπούτσια στο χέρι.
Ξεκινάτε το παιχνίδι με ακατάπαυστη δράση, πυροβολώντας ό,τι κινείται και προκαλώντας την μία έκρηξη μετά την άλλη. Η πρώτη ώρα είναι ό,τι πλησιέστερο σε γραμμικό FPS έχει να προσφέρει το παιχνίδι, όμως μόλις φτάσετε στο σημείο όπου ξεκινούν τα open-world στοιχεία, δηλαδή με την εμφάνιση του χάρτη και την έναρξη της επιλογής των αποστολών, όλα αρχίζουν να κυλούν πολύ πιο αργά. Στο Rage 2, open-world σημαίνει πως επιλέγετε σημεία με κεντρικές ή δευτερεύουσες αποστολές στον χάρτη, συλλέγετε υλικά και χρήματα για αναβάθμιση, κάπου κάπου σκοτώνετε κάποιο καινούριο boss χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία και επαναλαμβάνετε τη διαδικασία. Ούτε κρύο ούτε ζέστη. Οι κύριες αποστολές έχουν να κάνουν με την καταστροφή φυλακίων, τον εντοπισμό μηχανοκίνητων μερών, το καθάρισμα camps, αλλά και πιο ξεχωριστές δραστηριότητες όπως είναι το να εντυπωσιάσετε τα πλήθη σκοτώνοντας μεταλλαγμένους σε αρένα ή να εγκαταστήσετε κάποια κατασκοπευτική συσκευή σε υπολογιστή. Οι δευτερεύουσες αποστολές αφορούν τη συλλογή data pads, την εξολόθρευση στόχων προς ανταμοιβή και άλλες απλές δραστηριότητες που σύντομα γίνονται επαναλαμβανόμενες σε έναν άδειο κόσμο.
Παρόλο που ο χάρτης προσφέρει πολλές ώρες εξερεύνησης, με μια μικρή οπτική ποικιλία σε κάποιες περιοχές, οι απότομοι γκρεμοί εμποδίζουν από το να πάτε όπου θέλετε όποτε θέλετε, καθιστώντας αδύνατη την εξερεύνηση έξω από την προτεινόμενη διαδρομή του GPS. Τα σημεία ενδιαφέροντος εμφανίζονται είτε με τη μορφή hotspot, είτε με ερωτηματικά αν δεν τα έχετε ανακαλύψει ακόμα, ενώ δεν λείπει το πέρα-δώθε όπου καλείστε να καλύψετε μεγάλες αποστάσεις μέσω οχήματος.
Σαν άλλο Mad Max, το παιχνίδι διαθέτει δεκάδες μετα-αποκαλυπτικά οχήματα, στην πλειοψηφία τους αυτοκίνητα, αλλά και μοτοσυκλέτες. Εκτός από το να διευκολύνουν την μετακίνησή σας, προσφέρουν και ευκαιρίες συμμετοχής σε αγώνες ταχύτητας, είτε μέσω τυχαίου ΑΙ χαρακτήρα, είτε αφού “ανοίξετε” μια συγκεκριμένη περιοχή. Άλλοτε, πάλι, μπορεί να περάσουν εχθρικά αυτοκίνητα από δίπλα σας, με την καλύτερη μέθοδο αντιμετώπισης να είναι το... rocket launcher. Καθώς το fast travel επιτρέπεται μόνο για την μετακίνησή σας ανάμεσα σε τέσσερις βασικές πόλεις (αφού πρώτα τις ανακαλύψετε), το ταξίδι σας γίνεται αναγκαστικά με οχήματα, ο χειρισμός των οποίων κυμαίνεται από “υπερευαίσθητος” έως “απλά καλός”. Η δυνατότητα χρήσης boost για στιγμιαία υψηλότερες ταχύτητες δεν επαρκεί για να καλύπτετε μεγάλα μέρη του χάρτη, όμως τα πράγματα γίνονται κάπως πιο εύκολα αφού ξεκλειδώσετε το γυροκόπτερο Icarus (αν και δεν μπορείτε να παρακάμψετε γκρεμούς και φαράγγια ούτε με αυτό).
Πανδαιμόνιο.
Κάθε μέρος που ανακαλύπτετε εμφανίζεται αυτόματα στον χάρτη και στη συνέχεια στην πυξίδα, στο πάνω μέρος της οθόνης. Λογικό και αναμενόμενο, όμως αυτό που δεν είναι καθόλου πρακτικό είναι πως όλα τα κύρια waypoints εμφανίζονται μονίμως στην πυξίδα, είτε τα έχετε επιλέξει ως ενεργά είτε δεν έχετε σκοπό να πάτε σύντομα σε αυτά. Όλες οι κύριες αποστολές που ανακαλύπτετε θεωρούνται αρκετά σημαντικές για να τις βλέπετε συνεχώς, χωρίς δυνατότητα απενεργοποίησης.
Το παιχνίδι δεν διαθέτει multiplayer ή co-op mode, καθώς οι developers είχαν στο μυαλό τους μια καθαρά single-player εμπειρία. Εντούτοις δεν λείπουν τα microtransactions, αφού μπορείτε να αγοράσετε Rage coins στο store, αν θέλετε να αποκτήσετε ξεχωριστά skins για όπλα, DLC ή ακόμη και το κλασικό BFG 9000 του Doom (το οποίο έρχεται δωρεάν με την έκδοση Deluxe).
Τα πολύχρωμα γραφικά του παιχνιδιού δεν αποτελούν κάτι ξεχωριστό για την εποχή. Αντιθέτως, έχουμε να κάνουμε με γραφικά μέσης κατηγορίας, με το animation να “σπάει” περιστασιακά και το frame rate να πέφτει κατά τη χρήση boost σε οχήματα. Ένα χαρακτηριστικό στο οποίο ξεχωρίζει είναι το... ροζ, το κυρίαρχο χρώμα του παιχνιδιού, με ροζ σκάλες, ροζ μαλλιά, ροζ GPS και ροζ πανοπλίες να εμφανίζονται συχνά στο παιχνίδι. Στην αντίπερα όχθη του ροζ, έχουμε αμέτρητες σκηνές καταστροφής και εγκατάλειψης. Κτίρια που καίγονται, οχήματα με πυρηνικά όπλα, ντισκομπάλες μέσα σε ασανσέρ και άλλες λεπτομέρειες που μεταφέρουν επαρκώς την “τρέλα” που επικρατεί στον κόσμο του παιχνιδιού. Η διαδραστικότητα με το περιβάλλον είναι αρκετά περιορισμένη, με τη βλάστηση να μην επηρεάζεται από τις κινήσεις σας. Μπορείτε να οδηγήσετε μέσα από θάμνους και να πέσετε πάνω σε δέντρα χωρίς να προκαλέσετε καμία αλλαγή. Η “σκηνοθεσία” βρίσκεται στα ίδια επίπεδα με τα γραφικά, με κάποιες σκηνές να κουράζουν και να διαρκούν περισσότερο από όσο πρέπει, ενώ η κάμερα κατά την οδήγηση δεν είναι ο ορισμός της σταθερής. Ο σχεδιασμός των χαρακτήρων είναι αξιοπρεπής, με τους κακούς να είναι ολοφάνερα “κακοί” με μια ματιά, χωρίς εκπλήξεις ή πρωτοτυπίες. Τέλος, η γραμματοσειρά είναι απελπιστικά μικρή για τηλεόραση, με το log να είναι δυσανάγνωστο.
Ένας δίκαιος αγώνας δρόμου.
Η έντονη μουσική του παιχνιδιού ταιριάζει με τον οπτικό τομέα, όμως θα ήταν καλή ιδέα να χαμηλώσετε την ένταση μέσω των ρυθμίσεων, έτσι ώστε να ακούγονται καθαρά οι ομιλίες και τα ηχητικά εφέ. Καλή δουλειά έχει γίνει στον πρωταγωνιστή, τόσο τον άντρα, όσο και την γυναίκα, με τον αναμενόμενο επαγγελματισμό από τους ηθοποιούς. Σχετικά με τα bugs, μου εμφανίστηκε ένα κατά την διάρκεια διαλόγου, όπου ο ΑΙ χαρακτήρας άργησε να ξεκινήσει την ομιλία του ενώ παράλληλα οι υπότιτλοι έτρεχαν κανονικά. Άλλες φορές, οι υπότιτλοι εμφανίζονταν χωρίς να ακούγεται καθόλου ομιλία.
Με δεκάδες ώρες εξερεύνησης και με μόνο τις κύριες αποστολές του campaign να διαρκούν περίπου 10 ώρες, το Rage 2 είναι ένα παιχνίδι που μπορείτε να ολοκληρώστε με τα βασικά όπλα που σας δίνονται στην αρχή (ή με το να ενεργοποιήσετε κάποια από τα cheats). Με πολλές ομοιότητες με άλλους τίτλους, προσπαθεί να αναμείξει πολλά διαφορετικά στοιχεία χωρίς να ξεχωρίζει σε κανένα τομέα. Αν παραβλέψετε τις αδυναμίες του και δεν περιμένετε ένα “καθαρό” FPS όπως το πρώτο Rage, ή μια υπόθεση με ενδιαφέρον που θα σας απορροφήσει, τότε μπορείτε να απολαύσετε το Rage 2 για το τρελό shooting και τις δεκάδες αναβαθμίσεις σε όπλα και χαρακτήρα που έχει να προσφέρει.
- Διασκεδαστικό shooting
- Ξεχωριστές ικανότητες που αλλάζουν το gameplay
- Πολλές ευκαιρίες για αναβάθμιση
- Ανοιχτός κόσμος με πολλές δραστηριότητες...
- ...που λειτουργεί εις βάρος της FPS δράσης
- Ξεπερασμένη αισθητική
- Νοημοσύνη χαμηλής δυσκολίας
- Απλοϊκές δευτερεύουσες αποστολές
- Σεναριακά αδιάφορο
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0
| ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ: | PS4, Xbox One, PC |
| ΑΝΑΠΤΥΞΗ: | Avalanche, id |
| ΕΚΔΟΣΗ: | Bethesda |
| ΔΙΑΘΕΣΗ: | IGE |
| ΕΙΔΟΣ: | FPS |
| ΠΑΙΚΤΕΣ: | Single-player |
| ΕΠΙΣΗΜΟ SITE: | https://bethesda.net/en/game/rage2 |
| HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: | 14/5/2019 |
Πηγη
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.
