Γνωρίζοντας τα παραπάνω, η Tindalos Interactive αποφάσισε να μεταφέρει τις αστρομαχίες του επιτραπέζιου σε gaming format το 2016 με το Battlefleet Gothic: Armada. Όσοι διοικήσαμε τις διαστημικές αρμάδες μας στο πρωτότυπο θα απολαύσουμε περισσότερο το sequel του εξαιτίας των επανεμφανιζόμενων χαρακτήρων και των ευχάριστων αναμνήσεων της πρώτης μας εκστρατείας. Οι υπόλοιποι θα αγαπήσουμε το sequel για αυτό ακριβώς που είναι, ένα εξαιρετικό Strategy θεμελιωμένο σε απίθανο lore και προσεγμένα game mechanics.
Η πτώση ενός αστρικού συστήματος μας φέρνει στο προσκήνιο
Η εκστρατεία – πρόλογος του έπους στο οποίο θα πρωταγωνιστήσουμε είναι ένα tutorial που καλύπτει τις απολύτως απαραίτητες γνώσεις πάνω στον χειρισμό και την διαχείριση των στόλων μας στον επιχειρησιακό χάρτη. Δυστυχώς δεν μας δίνεται η δυνατότητα του save συνεπώς, αν χάσουμε για οποιοδήποτε λόγο προτού την ολοκληρώσουμε, φτου και απ’ την αρχή. Στην συνέχεια είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίσουμε την καριέρα μας με το Imperial Navy και, μετά από ορισμένα ανδραγαθήματα, ανοίγουν οι πύλες των ιπτάμενων νεκροπόλεων των Necrons και λαμβάνουμε πρόσκληση για το γαλαξιακό δείπνο των Tyranids.
Οι περιπέτειες με το Αυτοκρατορικό Ναυτικό μας δίνουν τον έλεγχο του Ναυάρχου Spire, χαρακτήρα που επανεμφανίζεται μετά το πρωτότυπο. Στην θέση του Spire αναλαμβάνουμε να επανακτήσουμε το ρημαγμένο σύστημα της Cadia τσακίζοντας οτιδήποτε ομοιάζει έστω και ελάχιστα με εξωγήινο.
Οι περιπέτειες με το Αυτοκρατορικό Ναυτικό μας δίνουν τον έλεγχο του Ναυάρχου Spire, χαρακτήρα που επανεμφανίζεται μετά το πρωτότυπο. Στην θέση του Spire αναλαμβάνουμε να επανακτήσουμε το ρημαγμένο σύστημα της Cadia τσακίζοντας οτιδήποτε ομοιάζει έστω και ελάχιστα με εξωγήινο.
Το campaign των Necrons μας άρεσε περισσότερο από τους Imperials γιατί μας γοητεύει η φαραωνική δομή της κοινωνίας τους, τα σχέδια των διαστημοπλοίων και η τεχνολογία τους, το αίσθημα τιμής που τους διακατέχει. Το campaign των Tyranids ανταποκρίνεται απόλυτα στην υπόστασή τους, είναι εντελώς alien, ξένο προς οτιδήποτε έστω και αμυδρά ανθρωπόμορφο. Οι Tyranids βλέπουν τους πλανήτες και τα αντίπαλα factions σαν ένα τεράστιο γεύμα που θέλουν να καταβροχθίσουν. Η εξέλιξη του campaign μέσα από τα μάτια των εχθρών τους ενισχύει το αίσθημα αποξένωσης και τρόμου που καλλιεργούν. Οι Tyranids είναι καταδικασμένοι να κατακτούν αδιάκοπα νέα εδάφη προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τον στρατό τους διότι, η κατανάλωση των πλανητών, τους αφήνει άγονους και άχρηστους στην συνέχεια.
Εισερχόμενοι στις μάχες και παρατηρώντας προσεκτικά όλα τα εικονίδια τους αλλά και εκείνα του επιχειρησιακού χάρτη αντιλαμβανόμαστε ότι μας περιμένει πάρα πολύ μελέτη αν θέλουμε να την βγάλουμε “καθαρή”. Ένα τσούρμο εικονίδια καλύπτουν διάφορα σημεία της οθόνης μέσα στην μάχη και μας αναγκάζουν να τα μάθουμε καλά αν επιθυμούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες επιβίωσης μας. Με τα εν λόγω εικονίδια μαθαίνουμε να πιλοτάρουμε τα αστρόπλοια, να επιτιθέμεθα με τα όπλα που θέλουμε, να επιταχύνουμε – επιβραδύνουμε την κίνηση, να συστρεφόμαστε σαν φίδια στο διάστημα, γενικά να ελέγχουμε απόλυτα την ροή της μάχης. Πατώντας στα εχθρικά αστρόπλοια διακρίνουμε τα σημαντικότερα εικονίδια όλων, εκείνα που μας επιτρέπουν να εστιάσουμε τα πυρά μας σε συγκεκριμένο τμήμα των διαστημοπλοίων τους. Πρώτο μέλημά μας είναι να καταστήσουμε ακίνδυνο τον εχθρό, να τον “ξεδοντιάσουμε”. Τσακίζουμε τα οπλικά του συστήματα, στην συνέχεια τον ξεγυμνώνουμε διαλύοντας τις γεννήτριες που τροφοδοτούν τις ασπίδες τους και κατόπιν, κάνουμε σκόνη το κατάστρωμα και τις μηχανές.
Στον επιχειρησιακό χάρτη η διαχείριση πόρων γίνεται σε γαλαξιακό πλέον επίπεδο και σε γύρους, σε αντίθεση με την real time διαδικασία της μάχης. Αισθανόμαστε σαν γαλαξιακοί στρατάρχες που έχουν απλώσει έναν τεράστιο χάρτη στο τραπέζι και παρακολουθούν τις κινήσεις του εχθρού και των στρατευμάτων τους. Στόχος μας να προστατέψουμε τους πλανήτες που βρίσκονται υπό την κατοχή μας, να εκτελέσουμε τις οδηγίες του εκάστοτε mission και να αποφασίσουμε που θα επιτεθούμε και γιατί. Δεν είναι όλοι οι πλανήτες χρήσιμοι για την ανάπτυξη της αυτοκρατορίας μας. Οι σημαντικότεροι είναι όσοι αυξάνουν τον πλούτο μας προσφέροντας παχυλό εισόδημα ανά γύρο και εκείνοι που επιτρέπουν την κατασκευή διαστημοπλοίων. Χωρίς τους τελευταίους αδυνατούμε να ανανεώσουμε τις απώλειες από τις μάχες και γινόμαστε εύκολα θηράματα των εισβολέων.
Εισερχόμενοι στις μάχες και παρατηρώντας προσεκτικά όλα τα εικονίδια τους αλλά και εκείνα του επιχειρησιακού χάρτη αντιλαμβανόμαστε ότι μας περιμένει πάρα πολύ μελέτη αν θέλουμε να την βγάλουμε “καθαρή”. Ένα τσούρμο εικονίδια καλύπτουν διάφορα σημεία της οθόνης μέσα στην μάχη και μας αναγκάζουν να τα μάθουμε καλά αν επιθυμούμε να αυξήσουμε τις πιθανότητες επιβίωσης μας. Με τα εν λόγω εικονίδια μαθαίνουμε να πιλοτάρουμε τα αστρόπλοια, να επιτιθέμεθα με τα όπλα που θέλουμε, να επιταχύνουμε – επιβραδύνουμε την κίνηση, να συστρεφόμαστε σαν φίδια στο διάστημα, γενικά να ελέγχουμε απόλυτα την ροή της μάχης. Πατώντας στα εχθρικά αστρόπλοια διακρίνουμε τα σημαντικότερα εικονίδια όλων, εκείνα που μας επιτρέπουν να εστιάσουμε τα πυρά μας σε συγκεκριμένο τμήμα των διαστημοπλοίων τους. Πρώτο μέλημά μας είναι να καταστήσουμε ακίνδυνο τον εχθρό, να τον “ξεδοντιάσουμε”. Τσακίζουμε τα οπλικά του συστήματα, στην συνέχεια τον ξεγυμνώνουμε διαλύοντας τις γεννήτριες που τροφοδοτούν τις ασπίδες τους και κατόπιν, κάνουμε σκόνη το κατάστρωμα και τις μηχανές.
Στον επιχειρησιακό χάρτη η διαχείριση πόρων γίνεται σε γαλαξιακό πλέον επίπεδο και σε γύρους, σε αντίθεση με την real time διαδικασία της μάχης. Αισθανόμαστε σαν γαλαξιακοί στρατάρχες που έχουν απλώσει έναν τεράστιο χάρτη στο τραπέζι και παρακολουθούν τις κινήσεις του εχθρού και των στρατευμάτων τους. Στόχος μας να προστατέψουμε τους πλανήτες που βρίσκονται υπό την κατοχή μας, να εκτελέσουμε τις οδηγίες του εκάστοτε mission και να αποφασίσουμε που θα επιτεθούμε και γιατί. Δεν είναι όλοι οι πλανήτες χρήσιμοι για την ανάπτυξη της αυτοκρατορίας μας. Οι σημαντικότεροι είναι όσοι αυξάνουν τον πλούτο μας προσφέροντας παχυλό εισόδημα ανά γύρο και εκείνοι που επιτρέπουν την κατασκευή διαστημοπλοίων. Χωρίς τους τελευταίους αδυνατούμε να ανανεώσουμε τις απώλειες από τις μάχες και γινόμαστε εύκολα θηράματα των εισβολέων.
Ο χρόνος μας απειλεί με αφανισμό
Το game μας βάζει μια χρονική θηλιά στον λαιμό για να μην κλεινόμαστε σε ένα σύστημα για πολλούς γύρους, περιμένοντας να φτιάξουμε πελώριο στόλο μέχρι να προχωρήσουμε. Όσο δεν εκτελούμε τα objectives των αποστολών, τόσο αυξάνεται το threat level στα αστρικά συστήματα που ελέγχουμε, προσκαλώντας άθελά μας την εισβολή πανίσχυρων εχθρικών στόλων. Μας τσαντίζει το ότι δεν μπορούμε να έχουμε στόλους με αμέτρητα διαστημόπλοια στην διάθεσή μας για να αμυνόμαστε, αντίθετα τοποθετούμε δύο και τρεις στόλους των τριών διαστημοπλοίων για να αποκρούσουμε τις εισβολές. Με το threat level να μας πιέζει, οι αποφάσεις μας είναι πολύ προσεκτικές και η μελέτη του γαλαξιακού χάρτη συνεχής. Η δημιουργία διαστημικών σταθμών και αστρικών ναρκοπεδίων επιβάλλεται στους προσοδοφόρους πλανήτες για να δυσκολεύονται οι εισβολείς στην κατάκτησή τους.
Το game mechanic του quick battle είναι μια επιλογή για να αποφύγουμε το χάσιμο χρόνου σε μάχες όπου έχουμε το πάνω χέρι. Όταν το ισοζύγιο δυνάμεων είναι αρνητικό για εμάς, αναλαμβάνουμε τα ηνία και σε αυτές τις συγκρούσεις εξάγουμε τις ωραιότερες εμπειρίες μας. Ορθά σκεπτόμενοι οι developers δεν καταστρέφουν αυθαίρετα τον στόλο μας όταν χάσουμε μια μάχη, όχι επειδή μας διέλυσαν τα αστρόπλοια αλλά επειδή οι εχθροί κέρδισαν περισσότερους πόντους πιάνοντας στρατηγικά σημεία. Το σύστημα των στρατηγικών σημείων που τόσο αγαπούμε στα RTS Warhammer 40.000: Dawn of War εμφανίζεται εδώ σε αρκετές μάχες. Η αλήθεια είναι πως αδιαφορούμε εντελώς για μια βαθμολογική νίκη, στοχεύοντας πάντοτε στην ολοκληρωτική συντριβή του εχθρικού στόλου. Πολλές φορές χάσαμε γιατί ο αντίπαλος συγκέντρωσε γρηγορότερα τους 2000+ πόντους που χαρίζουν την νίκη. Φυσικά η νίκη του αποδείχτηκε πάντοτε Πύρρειος διότι του είχαμε ρημάξει τον στόλο και τις οχυρώσεις. Στον επόμενο γύρο ο στόλος μας επέστρεφε στο απογυμνωμένο σύστημα και η μάχη τελείωνε με αφανισμό των εχθρών.
Το διάστημα είναι ο πιο περιπετειώδης τόπος για να περάσουμε τις ελεύθερες ώρες μας, ειδικά όταν κατοικείται από πάνοπλους μιλιταριστές, ζώνεκρες εξωγήινες φυλές με αιγυπτιακά κόμπλεξ και διαστημικά εξαμβλώματα.
Η καταστροφή ενός εχθρικού στόλου δεν καθαρίζει απλά ένα αστρικό σύστημα από τα εμπόδια, δυναμώνει παράλληλα και τον στόλο μας, προετοιμάζοντας τον για τις επερχόμενες προκλήσεις. Κάθε νίκη τροφοδοτεί με “σαρδέλες” τα αστρόπλοια μας και ένα σωρό Renown points το faction που επιλέξαμε. Τα τελευταία ξοδεύονται στο Progression Tree δυναμώνοντας τα τρία τεχνολογικά μας επίπεδα. Η μεγαλύτερη συμβολή του κάθε Renown level που κερδίζουμε είναι η αύξηση του αριθμού των διαθέσιμων στόλων και του τονάζ τους. Από τα καρυδότσουφλα που ελέγχουμε στην αρχή μέχρι τα θωρηκτά του φινάλε υπάρχει τεράστια διαφορά δυναμικότητας και προσφερόμενης πώρωσης στις μάχες.
Τα ενεργειακά κανόνια του διαστήματος
Το game mechanic του quick battle είναι μια επιλογή για να αποφύγουμε το χάσιμο χρόνου σε μάχες όπου έχουμε το πάνω χέρι. Όταν το ισοζύγιο δυνάμεων είναι αρνητικό για εμάς, αναλαμβάνουμε τα ηνία και σε αυτές τις συγκρούσεις εξάγουμε τις ωραιότερες εμπειρίες μας. Ορθά σκεπτόμενοι οι developers δεν καταστρέφουν αυθαίρετα τον στόλο μας όταν χάσουμε μια μάχη, όχι επειδή μας διέλυσαν τα αστρόπλοια αλλά επειδή οι εχθροί κέρδισαν περισσότερους πόντους πιάνοντας στρατηγικά σημεία. Το σύστημα των στρατηγικών σημείων που τόσο αγαπούμε στα RTS Warhammer 40.000: Dawn of War εμφανίζεται εδώ σε αρκετές μάχες. Η αλήθεια είναι πως αδιαφορούμε εντελώς για μια βαθμολογική νίκη, στοχεύοντας πάντοτε στην ολοκληρωτική συντριβή του εχθρικού στόλου. Πολλές φορές χάσαμε γιατί ο αντίπαλος συγκέντρωσε γρηγορότερα τους 2000+ πόντους που χαρίζουν την νίκη. Φυσικά η νίκη του αποδείχτηκε πάντοτε Πύρρειος διότι του είχαμε ρημάξει τον στόλο και τις οχυρώσεις. Στον επόμενο γύρο ο στόλος μας επέστρεφε στο απογυμνωμένο σύστημα και η μάχη τελείωνε με αφανισμό των εχθρών.
Το διάστημα είναι ο πιο περιπετειώδης τόπος για να περάσουμε τις ελεύθερες ώρες μας, ειδικά όταν κατοικείται από πάνοπλους μιλιταριστές, ζώνεκρες εξωγήινες φυλές με αιγυπτιακά κόμπλεξ και διαστημικά εξαμβλώματα.
Η καταστροφή ενός εχθρικού στόλου δεν καθαρίζει απλά ένα αστρικό σύστημα από τα εμπόδια, δυναμώνει παράλληλα και τον στόλο μας, προετοιμάζοντας τον για τις επερχόμενες προκλήσεις. Κάθε νίκη τροφοδοτεί με “σαρδέλες” τα αστρόπλοια μας και ένα σωρό Renown points το faction που επιλέξαμε. Τα τελευταία ξοδεύονται στο Progression Tree δυναμώνοντας τα τρία τεχνολογικά μας επίπεδα. Η μεγαλύτερη συμβολή του κάθε Renown level που κερδίζουμε είναι η αύξηση του αριθμού των διαθέσιμων στόλων και του τονάζ τους. Από τα καρυδότσουφλα που ελέγχουμε στην αρχή μέχρι τα θωρηκτά του φινάλε υπάρχει τεράστια διαφορά δυναμικότητας και προσφερόμενης πώρωσης στις μάχες.
Τα ενεργειακά κανόνια του διαστήματος
Το πεδίο της μάχης και όσα συμβαίνουν σε αυτό αποτελούν την συναρπαστικότερη νότα του Battlefleet Gothic: Armada II. Το πλέγμα πάνω στο οποίο “πλέουν” τα αστροσκάφη μας έχει μια σχετική απλωσιά αλλά σίγουρα το θέλαμε μεγαλύτερο για να μπορεί να υποστηρίξει αστρομαχίες δεκάδων διαστημοπλοίων. Το μέγεθός του αλλά και το σύστημα πλοήγησης των αστροπλοίων μας καθιστούν αδύνατη την ταυτόχρονη παρουσία μεγάλου αριθμού μονάδων με αποτέλεσμα οι μάχες να έχουν την όψη αψιμαχιών. Ακόμα και έτσι, οι αστρομαχίες προσφέρουν ένα μεγαλειώδες θέαμα με τα εντυπωσιακά οπτικά εφέ των οπλικών συστημάτων να χρωματίζουν το διάστημα. Στην πλειονότητά τους οι μανούβρες είναι εφάμιλλες μιας ναυμαχίας. Τα αστρόπλοια μας περιφέρονται γύρω από τον αντίπαλο στόλο σαν καρχαρίες γύρω από ομάδα κολυμβητών και αρχίζουν τις ομοβροντίες από τα πλευρικά όπλα τους. Οι εχθροί ανταπαντούν με τον ίδιο τρόπο. Παράλληλα με τις ομοβροντίες, στρέφουμε την πλώρη του αστροσκάφους μας προς τον αντίπαλο και ρίχνουμε από τα όπλα που υπάρχουν εκεί, μια αναπόφευκτη κίνηση όταν οι εχθροί μας αχρηστεύουν τα πλαϊνά όπλα.
Ναυμαχία δεν νοείται χωρίς ρεσάλτο συνεπώς και στην διαστημική μας ναυμαχία υπάρχει η επιλογή των Assaults, απευθείας επιθέσεων ενάντια στο πλήρωμα του εχθρού. Τα Assaults είναι ένας υπέροχος τρόπος για να τελειώσουμε την σύγκρουση. Εξαλείφοντας το εχθρικό πλήρωμα, το διαστημόπλοιο μένει ακυβέρνητο στο αχανές διάστημα, ανυπεράσπιστο θύμα που το ανατινάζουμε αβίαστα με τις βολές μας. Η ποιότητα των όπλων (weapons) που διαθέτει ο στόλος μας είναι το κλειδί για την νίκη. Πρέπει να μάθουμε την αξία τους για να τα εξαπολύουμε την κατάλληλη στιγμή με καταστροφικές για τον εχθρό συνέπειες. Εκτός από τα πυραυλικά συστήματα που προξενούν σοβαρό damage αλλά απαιτούν καλή στόχευση, αγαπήσαμε τις βόμβες (σαν τον Dr. Strangelove ένα πράμα) αφού μάθαμε να ζυγιάζουμε καλά την ρίψη τους. Βλέπουμε την τροχιά του αντίπαλου διαστημοπλοίου, υπολογίζουμε που θα βρίσκεται μόλις σκάσει η βόμβα, την αμολάμε και απολαμβάνουμε την καταστροφή που σπέρνει. Αν πιεστούμε να επιλέξουμε το καλύτερο όπλο όλων θα επιλέξουμε την εκπληκτική ακτίνα των Necrons που σκίζει τον χώρο μεταξύ δύο αστροσκαφών τους, συνδέοντάς τα. Εκτός από τον χώρο, σκίζει κυριολεκτικά σε δευτερόλεπτα το κατάστρωμα του άτυχου διαστημόπλοιου που θα αγγίξει, μετατρέποντάς το εύκολα σε παλιοσίδερα.
Η φύση των στόλων του Imperial Navy και των Tyranids μας επιτρέπει να απολαύσουμε ένα επιπλέον χαρακτηριστικό των αρχαίων κυρίως ναυμαχιών, τον διεμβολισμό. Μεγάλη έξαψη μας καταλαμβάνει καθώς οδηγούμε το σκάφος μας προς τον πλησιέστερο αντίπαλο με την πλώρη στραμμένη πάνω του, ανοίγουμε απότομα τις μηχανές στο φουλ λίγο πριν τον φτάσουμε και κοπανάμε το σκαρί του με την δύναμη ενός πολιορκητικού κριού χιλιάδων τόνων. Ο διεμβολισμός τσακίζει το morale του αντιπάλου και διευκολύνει πολύ την συντριβή του αστροσκάφους του. Οι Tyranids, αντί για την μέθοδο του πολιορκητικού κριού, διαθέτουν ένα άλλο κόλπο το οποίο βαφτίσαμε αυθαίρετα “Τα Σαγόνια του Καρχαρία”. Η πλώρη κάποιων αστροσκαφών τους δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τερατώδες στόμα με πλοκάμια και δόντια. Κολλώντας το οργανικό διαστημόπλοιο μας πάνω στον αντίπαλο, το σπηλαιώδες στόμα αρχίζει να μασουλάει το κατάστρωμα του σαν... κριτσίνι και τα πλοκάμια το σφίγγουν σαν ερωτευμένο χταπόδι. Προφανώς το morale ενός πληρώματος που βιώνει αυτό το θέαμα γίνεται καπνός και οι πιθανότητες να αντέξει το σκάφος στην επίθεση μηδενίζονται.
Η φύση των στόλων του Imperial Navy και των Tyranids μας επιτρέπει να απολαύσουμε ένα επιπλέον χαρακτηριστικό των αρχαίων κυρίως ναυμαχιών, τον διεμβολισμό. Μεγάλη έξαψη μας καταλαμβάνει καθώς οδηγούμε το σκάφος μας προς τον πλησιέστερο αντίπαλο με την πλώρη στραμμένη πάνω του, ανοίγουμε απότομα τις μηχανές στο φουλ λίγο πριν τον φτάσουμε και κοπανάμε το σκαρί του με την δύναμη ενός πολιορκητικού κριού χιλιάδων τόνων. Ο διεμβολισμός τσακίζει το morale του αντιπάλου και διευκολύνει πολύ την συντριβή του αστροσκάφους του. Οι Tyranids, αντί για την μέθοδο του πολιορκητικού κριού, διαθέτουν ένα άλλο κόλπο το οποίο βαφτίσαμε αυθαίρετα “Τα Σαγόνια του Καρχαρία”. Η πλώρη κάποιων αστροσκαφών τους δεν είναι τίποτα άλλο από ένα τερατώδες στόμα με πλοκάμια και δόντια. Κολλώντας το οργανικό διαστημόπλοιο μας πάνω στον αντίπαλο, το σπηλαιώδες στόμα αρχίζει να μασουλάει το κατάστρωμα του σαν... κριτσίνι και τα πλοκάμια το σφίγγουν σαν ερωτευμένο χταπόδι. Προφανώς το morale ενός πληρώματος που βιώνει αυτό το θέαμα γίνεται καπνός και οι πιθανότητες να αντέξει το σκάφος στην επίθεση μηδενίζονται.
Εκτός από τις shields και την αντοχή του καταστρώματος του σκαριού μας βλέπουμε έναν τρίτο δείκτη που έχει μεγάλη σημασία στην εξέλιξη της σύγκρουσης, το morale. Το ηθικό του πληρώματος επηρεάζεται από την εξέλιξη της μάχης (καταστροφή του shield, των οπλικών συστημάτων, μέρους του καταστρώματος) αλλά και απευθείας από ειδικά skills όπως εκείνο που τσακίζει το ηθικό των διαστημόπλοιων που βρίσκονται στην εμβέλειά του. Χαμηλό morale συνεπάγεται αναποτελεσματικότητα στην μάχη και έναν εχθρό έτοιμο να δεχτεί την χαριστική βολή μας.
Η τύχη καθοριστικός παράγων στο γαλαξιακό μακελειό
Το πεδίο της μάχης δεν περιλαμβάνει μόνο τα αστρόπλοια, τους διαστημικούς σταθμούς και τις διαστημικές πλατφόρμες όπλων. Πολλά απρόβλεπτα συμβάντα έρχονται να μας ταράξουν και να καταστρέψουν την στρατηγική μας. Την μεγαλύτερη φρίκη δοκιμάσαμε στην προσπάθειά μας να συντρίψουμε τρεις στόλους του Imperial Navy με τους Tyranids. Αρχίσαμε να τους... τυραννούμε ξεσκεπάζοντας τους κρυμμένους εχθρικούς στόλους και ραντίζοντας τους με πυραύλους προτού καν πλησιάσουμε. Ενώ βρισκόμασταν στην διαδικασία να συντρίψουμε ολοκληρωτικά τον πρώτο στόλο, είδαμε με έκπληξη το τεράστιο διαστημόπλοιο (εφάμιλλο σε μέγεθος ενός Super Star Destroyer από το Star Wars) το οποίο διακρίνεται στο φόντο της μάχης να εκτοξεύει τεράστιες ενεργειακές βολές. Το πλέγμα του πεδίου μάχης γέμισε ξαφνικά κόκκινους κύκλους που στένευαν από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο, προειδοποιώντας μας ότι εκεί θα σκάσουν οι... οβίδες.
Η τύχη καθοριστικός παράγων στο γαλαξιακό μακελειό
Το πεδίο της μάχης δεν περιλαμβάνει μόνο τα αστρόπλοια, τους διαστημικούς σταθμούς και τις διαστημικές πλατφόρμες όπλων. Πολλά απρόβλεπτα συμβάντα έρχονται να μας ταράξουν και να καταστρέψουν την στρατηγική μας. Την μεγαλύτερη φρίκη δοκιμάσαμε στην προσπάθειά μας να συντρίψουμε τρεις στόλους του Imperial Navy με τους Tyranids. Αρχίσαμε να τους... τυραννούμε ξεσκεπάζοντας τους κρυμμένους εχθρικούς στόλους και ραντίζοντας τους με πυραύλους προτού καν πλησιάσουμε. Ενώ βρισκόμασταν στην διαδικασία να συντρίψουμε ολοκληρωτικά τον πρώτο στόλο, είδαμε με έκπληξη το τεράστιο διαστημόπλοιο (εφάμιλλο σε μέγεθος ενός Super Star Destroyer από το Star Wars) το οποίο διακρίνεται στο φόντο της μάχης να εκτοξεύει τεράστιες ενεργειακές βολές. Το πλέγμα του πεδίου μάχης γέμισε ξαφνικά κόκκινους κύκλους που στένευαν από δευτερόλεπτο σε δευτερόλεπτο, προειδοποιώντας μας ότι εκεί θα σκάσουν οι... οβίδες.
Αρχίσαμε λυσσαλέες μανούβρες επιχειρώντας να τις αποφύγουμε και, ταυτόχρονα, να χτυπούμε τους εχθρούς. Η επίθεση από το φόντο συνεχίστηκε σε όλη την διάρκεια της μάχης με αποτέλεσμα, να μας πιάσει “αδιάβαστους” κάποιες φορές ενώ είχαμε εστιάσει στους ζόρικους εχθρούς και να συντριβεί άδοξα ο στόλος μας. Μετεωρίτες, ηλιακές εκλάμψεις, πελώρια κύτη του διαστήματος και άλλες εκπλήξεις εμφανίζονται κατά καιρούς στις συγκρούσεις, δυσκολεύοντας αλλά και ποικίλλοντας την εμπειρία μας. Το πεδίο της μάχης δεν αποτελεί μόνο φωλιά κινδύνων αλλά και μια εξαιρετική κρυψώνα για τους users μεταξύ μας που αρέσκονται στο stealth. Μπορούμε να κρύψουμε τους στόλους μας μέσα σε αστρικά νέφη και ζώνες αστεροειδών περιμένοντας υπομονετικά τους εχθρούς να πλησιάσουν για να τους χιμήξουμε.
Επικεντρώνοντας την περιπέτειά μας σε ένα τμήμα των διαθέσιμων factions, το Battlefleet Gothic: Armada II εξασφάλισε την είσοδό μας στο multiplayer mode του. Εκεί τίθενται στην διάθεσή μας 12 factions μαζί με όσα απολαύσαμε στο single player campaign. Με τις υποδιαιρέσεις του κάθε faction σε άλλα έξι sub – factions το λιγότερο, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σωρό επιλογές για να συνθέσουμε την τέλεια σύγκρουση με ένα ή δύο αντίπαλους users στον ωκεανό του διαδικτύου. Την προσοχή μας τράβηξαν τα... απρόσεκτα Orcs που αρέσκονται στις κατά μέτωπο επιθέσεις και οι δυνάμεις των Tau και Eldar με τα σοφιστικέ αστρόπλοια και ορισμένες αξιοσημείωτες ικανότητες.
Παίζοντας με όλα τα factions από λίγο εγκρίναμε την επιλογή των developers να επικεντρωθούν σε campaigns των factions που διαφοροποιούνται περισσότερο μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα, από την πλοήγηση έως τα οπλικά συστήματα και την διαχείριση πόρων. Η ποιότητα των μαχών στο multiplayer εξαρτάται απόλυτα από την στάση των ανταγωνιστών. Πολλοί “τεμπέληδες” users, αρέσκονται στην εξαπόλυση όλων των βλημάτων τους προς το μέρος των κόκκινων σημαδιών που δείχνουν τα αστρόπλοια του εχθρού στον χάρτη, την ώρα που ο στόλος τους μένει στατικός. Αφού αδειάσουν τις οβίδες, τις ρουκέτες και τις τορπίλες, τότε και μόνο τότε, τολμούν να πλησιάσουν για μια σοβαρή σύγκρουση. Προφανώς προτιμούμε τους τολμηρούς εχθρούς που κινούνται αμέσως προς τις θέσεις μας, εμπλέκονται με κάθε διαθέσιμο μέσο και μετατρέπουν την σφαγή σε μια συναρπαστική παρτίδα σκάκι, με την κάθε κίνηση να παίζει αποφασιστικό ρόλο.
Φωτίζοντας τον γαλαξία με εκρήξεις
Επικεντρώνοντας την περιπέτειά μας σε ένα τμήμα των διαθέσιμων factions, το Battlefleet Gothic: Armada II εξασφάλισε την είσοδό μας στο multiplayer mode του. Εκεί τίθενται στην διάθεσή μας 12 factions μαζί με όσα απολαύσαμε στο single player campaign. Με τις υποδιαιρέσεις του κάθε faction σε άλλα έξι sub – factions το λιγότερο, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σωρό επιλογές για να συνθέσουμε την τέλεια σύγκρουση με ένα ή δύο αντίπαλους users στον ωκεανό του διαδικτύου. Την προσοχή μας τράβηξαν τα... απρόσεκτα Orcs που αρέσκονται στις κατά μέτωπο επιθέσεις και οι δυνάμεις των Tau και Eldar με τα σοφιστικέ αστρόπλοια και ορισμένες αξιοσημείωτες ικανότητες.
Παίζοντας με όλα τα factions από λίγο εγκρίναμε την επιλογή των developers να επικεντρωθούν σε campaigns των factions που διαφοροποιούνται περισσότερο μεταξύ τους σε όλα τα επίπεδα, από την πλοήγηση έως τα οπλικά συστήματα και την διαχείριση πόρων. Η ποιότητα των μαχών στο multiplayer εξαρτάται απόλυτα από την στάση των ανταγωνιστών. Πολλοί “τεμπέληδες” users, αρέσκονται στην εξαπόλυση όλων των βλημάτων τους προς το μέρος των κόκκινων σημαδιών που δείχνουν τα αστρόπλοια του εχθρού στον χάρτη, την ώρα που ο στόλος τους μένει στατικός. Αφού αδειάσουν τις οβίδες, τις ρουκέτες και τις τορπίλες, τότε και μόνο τότε, τολμούν να πλησιάσουν για μια σοβαρή σύγκρουση. Προφανώς προτιμούμε τους τολμηρούς εχθρούς που κινούνται αμέσως προς τις θέσεις μας, εμπλέκονται με κάθε διαθέσιμο μέσο και μετατρέπουν την σφαγή σε μια συναρπαστική παρτίδα σκάκι, με την κάθε κίνηση να παίζει αποφασιστικό ρόλο.
Φωτίζοντας τον γαλαξία με εκρήξεις
Οπτικά το Battlefleet Gothic: Armada II μας συνάρπασε αφάνταστα. Τα διαστημόπλοια, η κίνηση και τα ειδικά εφέ που συνοδεύουν τις βολές, μας θύμισαν έντονα το αγαπημένο Sins of a Solar Empire. Τα μοντέλα των αστροπλοίων έχουν σμιλευτεί με τρομακτική λεπτομέρεια. Τα διαστημόπλοια του Imperial Navy θυμίζουν οριζοντιωμένους καθεδρικούς ναούς και αισθητικά βρίσκονται κοντύτερα στα πλοία από οτιδήποτε άλλο. Τα αστροσκάφη των Tyranids είναι οργανικές φρικαλεότητες βγαλμένες θαρρείς από την Μυθολογία Κθούλου. Ο στόλος των Necrons “φωνάζει” αναπτυγμένη τεχνολογία, χειραγώγηση πανίσχυρων ενεργειακών πηγών και εξωγήινη προέλευση. Το διαστημόπλοιο που μας προξένησε την πιο ευχάριστη εντύπωση ήταν η ναυαρχίδα των Chaos στον πρόλογο, αντικρίζοντας την το μυαλό μας ταξίδεψε αυτόματα στην ναυαρχίδα των Cylons στην πρώτη σειρά Galactica και μεγάλη συγκίνηση μας κατέλαβε. Η κάμερα ενισχύει την απόλαυση του υπερθεάματος με το ισχυρό zoom in και zoom out. Συλλαμβάνουμε άνετα το μέγεθος της σύγκρουσης, την γαλαξιακή προοπτική όταν μεγεθύνουμε τα αστρόπλοια μέχρι να αγκαλιάσουν όλο το οπτικό μας πεδίο. Η είσοδος μας σε ένα αστρικό σύστημα και η πρώτη μας επαφή με ένα faction χαιρετίζεται με εντυπωσιακά cinematics. Η φωνή της αφηγήτριας σε συνδυασμό με την υποβλητική μουσική και τις μεγαλειώδεις εικόνες καταστροφής και κυκλώπειων σκαφών δημιουργούν μια συγκλονιστική εμπειρία.
Με το frame rate δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ θέματα και αυτό οφείλεται στην κίνηση των στόλων. Τα διαστημόπλοια όλων των factions δυσκολεύονται αρκετά στις μανούβρες λόγω μεγέθους και απαιτούν επιδέξιους χειρισμούς από μέρους μας για να στρίψουν και να κατευθυνθούν εκεί ακριβώς που θέλουμε. Εκτιμούμε τον ρεαλισμό του συστήματος και μας αρέσει το ότι οι τροχιές των αστρόπλοιων θυμίζουν τρομακτικά τις μανούβρες των θαλάσσιων προγόνων τους. Η δυσκαμψία και οι τροχιές που διαγράφουν όμως καθιστούν απαγορευτική την παρουσία δεκάδων αστροπλοίων στην οθόνη. Το αποτέλεσμα είναι τα επιπλέον διαστημόπλοια των στόλων να εισέρχονται σταδιακά υπό μορφή ενισχύσεων στην μάχη, όποτε ένα από τα υπόλοιπα συντρίβεται ή αποχωρεί κακήν κακώς. Ένα επιπλέον ζήτημα που μας ενόχλησε είναι το ότι αδυνατούμε να συγχωνεύσουμε τους στόλους μας και να επιστρατεύσουμε πάνω από τρεις σε κάθε μάχη.
Με το frame rate δεν αντιμετωπίσαμε ποτέ θέματα και αυτό οφείλεται στην κίνηση των στόλων. Τα διαστημόπλοια όλων των factions δυσκολεύονται αρκετά στις μανούβρες λόγω μεγέθους και απαιτούν επιδέξιους χειρισμούς από μέρους μας για να στρίψουν και να κατευθυνθούν εκεί ακριβώς που θέλουμε. Εκτιμούμε τον ρεαλισμό του συστήματος και μας αρέσει το ότι οι τροχιές των αστρόπλοιων θυμίζουν τρομακτικά τις μανούβρες των θαλάσσιων προγόνων τους. Η δυσκαμψία και οι τροχιές που διαγράφουν όμως καθιστούν απαγορευτική την παρουσία δεκάδων αστροπλοίων στην οθόνη. Το αποτέλεσμα είναι τα επιπλέον διαστημόπλοια των στόλων να εισέρχονται σταδιακά υπό μορφή ενισχύσεων στην μάχη, όποτε ένα από τα υπόλοιπα συντρίβεται ή αποχωρεί κακήν κακώς. Ένα επιπλέον ζήτημα που μας ενόχλησε είναι το ότι αδυνατούμε να συγχωνεύσουμε τους στόλους μας και να επιστρατεύσουμε πάνω από τρεις σε κάθε μάχη.
Αν το Battlefleet Gothic: Armada II ήταν στόχος για βελάκια, το soundtrack θα ήταν ένα βελάκι τοποθετημένο στο κέντρο του. Η μουσική υπόκρουση πετυχαίνει διάνα να μας μεταδώσει το κλίμα της επικείμενης καταστροφής που θα φέρει ο αγώνας μας στον γαλαξία, ανεξάρτητα από το faction που θα επιλέξουμε. Έχει εμβατηριακό και πομπώδη ρυθμό που αντικατοπτρίζει τα κολοσσιαία διαστημόπλοια που αγωνίζονται για κάθε σπιθαμή διαστημικού εδάφους. Μας συνάρπασε απίστευτα το voice acting, τόσο εντός όσο και εκτός των μαχών. Οι γραμμές των διαλόγων εκφέρονται με την σοβαρότητα που αρμόζει σε γαλαξιακό πόλεμο. Το κάθε faction ακούγεται με ειδικά τροποποιημένες φωνές που ταιριάζουν στην φύση του. Για παράδειγμα, ριγούμε από συγκίνηση ακούγοντας τις μηχανικές φωνές των Necrons οι οποίες συνδυάζουν το ρομποτικό στοιχείο με φωνή που μοιάζει να βγαίνει από τάφο, μακρόσυρτη και απειλητική.
Είμαστε οι τελευταίοι αστρομαχητές, τους άλλους τους “φάγαμε”
Είμαστε οι τελευταίοι αστρομαχητές, τους άλλους τους “φάγαμε”
Το Battlefleet Gothic: Armada II κατέκτησε με το σπαθί του (τα.. λέιζερ του μάλλον) μια καλή θέση μεταξύ των Warhammer 40.000 games και ο μεγαλύτερος μάρτυρας αυτού είναι τα καταπονημένα μας δάχτυλα μετά από 20 ώρες αδιάκοπων αστρομαχιών. Δαπανώντας 15 περίπου ώρες μπορούμε να τελειώσουμε το campaign με ένα από τα factions αλλά σιγά μην μείνουμε εκεί, δεν νοείται να χάσουμε ούτε “ψίχουλο” από το συναρπαστικό σενάριο και την πληθώρα των διαθέσιμων αποστολών. Το RTS κομμάτι του game δένει αρμονικά με την διαχείριση πόρων και το ενδιαφέρον μας αυξάνεται αδιάκοπα στην αγωνιώδη προσπάθεια να χτίσουμε τεράστιους στόλους, αναβαθμίζοντας τις δυνάμεις μας από μάχη σε μάχη. Ο χειρισμός είναι απαιτητικός, απαιτεί μεγάλη προσοχή, μελέτη και δεν απευθύνεται σε όσους θεωρούν πως RTS σημαίνει “μαζεύω ένα τσούρμο μονάδων και το πετάω πάνω στον εχθρό μέχρι να καταβληθεί”. Το Battlefleet Gothic: Armada II είναι μια λαχταριστή πρόκληση στις στρατηγικές μας ικανότητες που δεν μπορεί να αγνοηθεί.
Θετικά:
Θετικά:
- Πωρωτικό σενάριο για τους οπαδούς του Warhammer 40.000
- RTS μάχες γεμάτες ρεαλισμό, εντυπωσιακά οπτικά εφέ και άφθονη δράση
- Ικανοποιητική διαχείριση πόρων μιας γαλαξιακής αυτοκρατορίας
- Σοβαρή διάρκεια για να το τερματίσουμε και με τα τρία factions
- Φανταστικά cinematics και καλό optimization
- Καλό soundtrack και αξιόλογο voice acting
Αρνητικά:
- RTS μάχες γεμάτες ρεαλισμό, εντυπωσιακά οπτικά εφέ και άφθονη δράση
- Ικανοποιητική διαχείριση πόρων μιας γαλαξιακής αυτοκρατορίας
- Σοβαρή διάρκεια για να το τερματίσουμε και με τα τρία factions
- Φανταστικά cinematics και καλό optimization
- Καλό soundtrack και αξιόλογο voice acting
Αρνητικά:
- Περιορισμένος αριθμός τεχνολογιών
- Μικρός αριθμός αστροπλοίων ανά στόλο και μη δυνατότητα συγχώνευσης
- Ζόρικη πλοήγηση που επιβάλλει λιγοστά διαστημόπλοια ταυτόχρονα στον χάρτη
- Μικρές διαφορές μεταξύ των περισσότερων playable factions στο multiplayer
Βαθμολογία
- Μικρός αριθμός αστροπλοίων ανά στόλο και μη δυνατότητα συγχώνευσης
- Ζόρικη πλοήγηση που επιβάλλει λιγοστά διαστημόπλοια ταυτόχρονα στον χάρτη
- Μικρές διαφορές μεταξύ των περισσότερων playable factions στο multiplayer
Βαθμολογία
Γραφικά: 7.5
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.5
Οι επικές αστρομαχίες του Warhammer 40.000 στην καλύτερη αναπαράστασή τους.
Ήχος: 7.5
Gameplay: 8
Αντοχή: 8
Γενικά: 7.5
Οι επικές αστρομαχίες του Warhammer 40.000 στην καλύτερη αναπαράστασή τους.
Γιάννης ΜοσχονάςΠηγη
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.
Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.
