Online Screen Recorder

City of Brass Review

0
To City of Brass της Uppercut Games είναι ένα rogue-like action-adventure dungeon crawler πρώτου προσώπου, με μερικά στοιχεία RPG και puzzle-platforming. Με υπόβαθρο έναν αραβικό κόσμο εμπνευσμένο από το Χίλιες και Μία Νύχτες, αναλαμβάνετε το ρόλο ένας ριψοκίνδυνου κυνηγού θησαυρών που μπαίνει σε μια καταραμένη πόλη ελπίζοντας να βγει ζωντανός με μπόλικο χρυσάφι... Μα δεν είναι τόσο απλό.

Δεν προσφέρονται πολλά από πλευράς ιστορίας ή πλοκής. Μαθαίνετε σχεδόν τα πάντα που αφορούν το όποιο story μέσω του tutorial. Ουσιαστικά, πρόκειται για μια κάποτε πολύ πλούσια πόλη που τώρα είναι καταραμένη, με σκελετούς πολεμιστές να φυλάνε το θησαυρό της και τζίνι που μπορούν να σας βοηθήσουν ή να σας σταθούν εμπόδιο στο εσωτερικό.

Σκοπός του παιχνιδιού είναι μέσα σε ένα run να περάσετε όσες περισσότερες πίστες μπορείτε και να μαζέψετε όσο περισσότερο χρυσό γίνεται, έχοντας πάντα και ένα timer να πιέζει. Αν χάσετε, πάτε ξανά στην αρχή. Αυτό σημαίνει πως ότι κάνετε πρέπει να είναι για ένα playthrough και ότι αποκτήσετε στη διάρκεια του κάθε επιπέδου σας συντροφεύει και στα επόμενα. Φυσικά, κάθε πίστα είναι πιο απαιτητική από την προηγούμενη και σίγουρα απαιτείται αρκετό trial and error, αφού τίποτα δεν σας προετοιμάζει για το τί πρόκειται να συναντήσετε. Ούτε καν το tutorial, το οποίο είναι αρκετά “φτωχό” και δεν ενημερώνει για τα είδη των εχθρών, παγίδων και άλλα που συναντάτε, αλλά ούτε και για το πώς ακριβώς δουλεύουν σημαντικά συστήματα του παιχνιδιού.




Ένα, μαστίγιο. Δύο, σπαθί.

Το gameplay είναι απλό, αλλά όχι απαραίτητα φτωχό. Στο ένα χέρι έχετε το σπαθί σας και στο άλλο το μαστίγιό σας. Αυτά τα δύο εργαλεία είναι όσα χρειάζεστε για να επιβιώσετε, αν και μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε τα χέρια σας για να σπρώξετε εχθρούς ή να πετάξετε αντικείμενα του περιβάλλοντος. Το σπαθί δεν έχει πολλές χρήσεις πέρα από αυτή που φαντάζεστε, το μαστίγιο όμως είναι αρκετά ευέλικτο. Με αυτό μπορείτε να αφοπλίσετε τους εχθρούς, να τους χτυπήσετε στο κεφάλι για να ζαλιστούν, να τους τραβήξετε κοντά σας, να χτυπήσετε αντικείμενα ή να φέρετε κοντά σας αντικείμενα από μακριά ή ακόμα και να πιαστείτε από συγκεκριμένους κρίκους που κρέμονται και να πηδήξετε από το ένα μέρος στο άλλο. Ο συνδυασμός μαστιγίου και σπαθιού προσφέρει και ποικιλία και στρατηγική στις δράσεις σας μέσα στην μάχη και δίνει ζωντάνια σε ένα κατά τα άλλα μονότονο σύστημα μάχης.

Συγκεντρώνοντας λάφυρα, εκτός του ότι αυξάνεται το σκορ σας, μπορείτε να τα ξοδέψετε σε τζίνι που βρίσκετε στο περιβάλλον. Αυτά τα τζίνι λειτουργούν σαν πωλητές, απ' όπου μπορείτε να αγοράσετε αναβαθμίσεις για τα όπλα σας, να γεμίσετε τη χαμένη ζωή σας και άλλα. Μπορείτε επίσης αντί να πάρετε κάτι αμέσως, να κάνετε μια ευχή (έχετε τρεις σύνολο). Αυτή η διαδικασία δεν κοστίζει, όμως αλλάζει τα προϊόντα που προσφέρονται σε πιο ακριβές εκδοχές τους... και πιο αποτελεσματικές φυσικά.




Μάλλον είσαι στη λάθος γειτονιά.

Πάντα υπάρχει μια αίσθηση βιασύνης και κινδύνου, όχι τόσο από τους εχθρούς γιατί η εχθρική νοημοσύνη είναι αρκετά απλή και μερικές φορές απογοητευτική, αλλά γιατί υπάρχουν παντού διαφόρων ειδών παγίδες. Πεθαίνετε πολλές φορές ανακαλύπτοντας πού βρίσκονται οι παγίδες σε κάθε πίστα, αν και αυτό δεν βοηθάει πολύ. Κάθε φορά που χάνετε και ξεκινάτε την πίστα, ο χάρτης μπορεί να έχει υποστεί αλλαγές. Το σύστημα με τις παγίδες δεν είναι άσχημη ιδέα, αλλά μερικές φορές είναι άδικο. Για παράδειγμα, σπρώχνοντας εχθρούς σε παγίδες είναι ένας τρόπος να τους εξολοθρεύσετε, αλλά αν περπατήσουν μόνοι τους πάνω σ’ αυτές συνήθως δεν παθαίνουν κάτι.

Κάτι που δεν βοηθάει και ρίχνει αρκετά το παιχνίδι είναι η αίσθηση του χειρισμού. Δεν ξέρω πώς αλλιώς να το περιγράψω, ένιωθα λες και τα πάντα είναι αργά και έχουν βάρος. Πατώντας το κουμπί για να χτυπήσω με το μαστίγιο, είναι υπερβολικά αισθητή η καθυστέρηση και στο animation της εντολής και στο αποτέλεσμα. Το ίδιο συμβαίνει και με την κίνηση, τα άλματα, τα χτυπήματα και γενικά όλο το παιχνίδι. Δεν ξέρω αν είναι καθαρά προσωπική μου παραξενιά, αλλά νομίζω ότι σίγoυρα χρειάζεται κάποιος χρόνος εξοικείωσης με τον χειρισμό.




Πρόσεχε τι εύχεσαι...

Ως προς τα γραφικά, το παιχνίδι είναι πολύ όμορφο. Εκμεταλλεύεται το αραβικό υπόβαθρο και δημιουργεί μεγάλη ποικιλία ευχάριστων στο μάτι οπτικών καταστάσεων. Η μουσική είναι επίσης καλή, αν και όχι αξιοσημείωτη. Δεν συνάντησα πολλά bugs ή glitches, αν και ελάχιστες φορές μπορεί να συμβεί κάτι στα γραφικά ή στα animations, χωρίς αυτό να χαλάει την εμπειρία.

Το City of Brass είναι ένα παιχνίδι για το οποίο δεν μπορούν να γραφτούν πολλά. Είναι αρκετά ξεκάθαρα ένα συγκεκριμένο πράγμα και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο. Για την εμπειρία που προσπαθεί να προσφέρει, είναι εντάξει. Κάποια πράγματα θα μπορούσαν να είναι καλύτερα, όμως δεν υπάρχει κάτι εξαιρετικά αρνητικό. Από την άλλη, δεν υπάρχει και κάτι τρομερά θετικό για να σας κρατήσει προσηλωμένους. Αν ωστόσο σας αρέσουν τέτοιου είδους περιπέτειες, αξίζει την προσοχή σας.



  • Φρέσκια και ωραία παρουσιασμένη θεματολογία
  • Το σύστημα μάχης ταιριάζει απόλυτα
  • Τα τζίνι δίνουν έξυπνα βάρος στη διαχείριση πόρων
  • Όμορφα γραφικά
  • “Πρωτόγονη” νοημοσύνη
  • Χρειάζεται χρόνος για να συνηθίσετε τον χειρισμό
  • Δεν προσφέρει αρκετά για να κρατήσει το ενδιαφέρον
  • Η ιστορία στέκεται μόνο στα βασικά
  • “Φτωχό” tutorial
 
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ: 7.0

ΠΛΑΤΦΟΡΜΑ:PS4, Xbox One, PC
ΑΝΑΠΤΥΞΗ:Uppercut Games
ΕΚΔΟΣΗ:Uppercut Games
ΔΙΑΘΕΣΗ:-
ΕΙΔΟΣ:Action adventure
ΠΑΙΚΤΕΣ:Single-player
ΕΠΙΣΗΜΟ SITE:https://www.cityofbrassgame.com/
HM. ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ:4/5/2018



πηγη


Κάντε like στη σελίδα μας στο facebook και ενημερωθείτε για ό,τι νέο. Γράψτε μας τα σχόλιά σας στο κάτω μέρος του άρθρου.

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια

Please Select Embedded Mode To show the Comment System.*

#buttons=(Accept !) #days=(20)

Χρησιμοποιώντας τον ιστότοπό μας, αποδέχεστε τα cookies. Learn More
Accept !