Το Battlefield: Hardline, αποτελεί την δεύτερη παρέμβαση της Visceral Games
στην σειρά Battlefield, και την πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρα δημιουργίας
ενός ολόκληρου Battlefield παιχνιδιού. Πολλοί πιθανώς να κράτησαν μικρό
καλάθι γνωρίζοντας πως η DICE έχει δεύτερο λόγο στην ανάπτυξη, ενώ
ξένισε αρκετούς και το γεγονός πως δεν πρόκειται για παραδοσιακό
Battlefield τίτλο, αλλά κάτι νέο με διαφορετική κλίση.
Το Battlefield Hardline είναι στην ουσία ένα Battlefield με δυνατό single player campaign, αλλά και μερικές ενδιαφέρουσες προσθήκες στο multiplayer κομμάτι, χωρίς ωστόσο να χάνει την ταυτότητά του. Το οκτάωρο campaign
που περιλαμβάνει αποτελεί ίσως την πρώτη σοβαρή απόπειρα στην σειρά
(άντε μαζί με τα Bad Company) για να δημιουργήσει ένα single player που
θα αξίζει κανείς να παίξει, χωρίς ωστόσο να καταφέρνει να δημιουργήσει
κάτι αξιομνημόνευτο, αφού η εμπειρία περιλαμβάνει αρκετές παραφωνίες και
δεν καταφέρνει να φτιάξει κάτι πρωτόγνωρο.
Η Visceral, εταιρία που έγινε γνωστή κυρίως από τα Dead Space,
προσπάθησε να δώσει ένα στυλ τηλεοπτικής σειράς στο campaign, γεγονός
που το κατάφερε. Στο single player παίρνουμε τον έλεγχο του Nick Mendoza, τρία χρόνια πριν αυτός κατηγορηθεί και καταδικαστεί σε φυλάκιση για διαφθορά.
Η ιστορία είναι αρκετά ενδιαφέρουσα, και κατά τη διάρκεια αυτής μας
συστήνονται αρκετοί χαρακτήρες, άλλοι περισσότερο και άλλοι λιγότερο
αξιόλογοι και αξιομνημόνευτοι, με τους κακούς να κλέβουν την παράσταση.
Στα θετικά του campaign έρχεται να προστεθούν και οι καλογραμμένοι διάλογοι και ατάκες που βγάζουν… αμερικανιά. Ναι, αν έπρεπε να χαρακτηρίσω κάπως το single player θα το χαρακτήριζα καγκουροαμερικάνικο, με ότι θετικό και αρνητικό συνεπάγεται αυτό. Πιστολίδι, υπερβολές, δράση, ταχύτητα, εκρήξεις και Whoop whoop that’s the sound of da police.
Τίποτα που δεν έχουμε ξαναδεί σε κάποια από τις δεκάδες ταινίες του
Χόλιγουντ, τίποτα που θα μας κάνει να το θυμόμαστε σε ένα χρόνο από τώρα
(σε άποψη πλοκής, το επισημαίνω).
Το gameplay του single player είναι επί τω πλείστον stealth,
χωρίς ωστόσο αυτό να σας εμποδίζει να τα κάνετε όλα άνω κάτω και να
εκτελείτε ότι κινείται. Κάθε τακτική έχει τα δικά της πλεονεκτήματα, με
την stealth να δίνει περισσότερους πόντους εμπειρίας και την γιούρια να
σας γλιτώνει από το πολύ περίμενε. Έτσι, αν δείτε κάποιο κακοποιό
στοιχείο, μπορείτε πολύ απλά να κατευθυνθείτε από πίσω του χωρίς να σας
καταλάβει και να του φωνάξετε ένα «Freeze» και τότε θα
παραδοθεί. Απλό; Δυστυχώς πολύ απλό, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις,
όσο καλά και οπλισμένοι κι αν είναι οι εχθροί δεν θα προσπαθήσουν να
ξεφύγουν ή να ανοίξουν πυρ, εκτός κι αν πρέπει να γίνει για την εξέλιξη
της ιστορίας (λέγε με και scripted event). Το stealth στοιχείο είναι
αρκετά επηρεασμένο από άλλα παιχνίδια του είδους, με το minimap να
εμφανίζει τις θέσεις των εχθρών αλλά και το πεδίο ορατότητάς τους,
κάνοντας την αποστολή σας λίγο πιο εύκολη.
Κλείνοντας με το campaign, εδώ έρχεται να προστεθεί και το αλλοπρόσαλλο σύστημα unlocking
που έχει αφήσει ήδη παραπονεμένους αρκετούς παίκτες στα διάφορα forums.
Παίζοντας stealth κερδίζετε περισσότερους πόντους, και έτσι
ξεκλειδώνετε περισσότερα όπλα. Ωστόσο, επειδή παίζετε stealth δεν θα
χρειαστείτε περισσότερα όπλα. Αν όμως είστε action τύποι και θέλετε να
νιώσετε λίγο Τσαν Νόρρις, οι πόντοι ανταμοιβής είναι αρκετά λιγότεροι,
και έτσι δεν παίρνετε στα χέρια σας νέα, δυνατότερα όπλα.
Όσον αφορά το multiplayer, εδώ συναντούμε τα κλασσικά Conquest και Team Deathmatch, αλλά και μερικά νέα modes βασισμένα στη νέα Cop “n” Criminal ιδεολογία που μας εισάγει το Hardline.
Στο Heist
οι ληστές πρέπει να πάρουν τα λεφτά από μία προκαθορισμένη τοποθεσία
και να τα μεταφέρουν σε συγκεκριμένα σημεία του χάρτη, με τους
αστυνόμους να πρέπει να τους σταματήσουν και να τους σκοτώσουν πριν
μεταφέρουν τα χρήματα. Αν ο αστυνόμος καθίσει για τριάντα δεύτερα στο
σημείο που σκοτώσει τον ληστή, τα χρήματα που μετέφερε εκείνη τη στιγμή
επιστρέφονται στην αρχική τοποθεσία και πρέπει να ξαναμεταφερθούν στα
extraction points. Το παιχνίδι τελειώνει στα 15 λεπτα, στους 100
θανάτους ή όταν κλαπεί όλο το ποσό. Παρόμοια στο Blood Mooney και οι δύο ομάδες προσπαθούν να ασφαλίσουν τα χρήματα.
Στα υπόλοιπα νέα modes περιλαμβάνεται το Hotwire,
το οποίο αποτελεί ενα Conquest με… αυτοκίνητα, τα οποία για να
αιχμαλωτιστούν οδηγώντας τα με μεγάλη ταχύτητα προκειμένου να μειώσουν
τα tickets της αντίπαλης ομάδας. Τέλος, το Rescue πρόκειται
για ένα Search “n” Destroy, στο οποίο οι αστυνόμοι πρέπει να σώσουν μία
ομάδα αιχμαλώτων, ή να σκοτώσουν όλους τους κακοποιούς. Ο κάθε παίκτης
έχει μία ζωή και δεν υπάρχει respawn.
Κατα τ” άλλα, το multiplayer του Hardline περιλαμβάνει ότι θα περιμένετε από ένα Battlefield.
Μεγάλοι, αχανείς χάρτες, γεμάτοι οχήματα στη διάθεσή σας και φυσικά 64 παίκτες να έρχονται αντιμέτωποι την ίδια στιγμή. Μερικά νέα μαραφέτια όπως το λάσο
για να σκαρφαλώνετε κτήρια είναι ενδιαφέρουσες προσθήκες, αλλά αισθητά
λιγότερο χρήσιμες από άλλες επιλογές που δίνονται. Στα αρνητικά εδώ
πιστεύω πως παραμένει η χρήση του Battlelog στα PC, που
αποτελεί ουσιαστικά ένα extension για τον browser, και καθυστερεί
αρκετά την έναρξη του παιχνιδιού, όπως επίσης και οι μόλις εννέα χάρτες
που περιλαμβάνει.
Στα τεχνικά, το Battlefield Hardline χρησιμοποιεί την τελευταία έκδοση της Frostbite, με τις next-gen εκδόσεις να τρέχουν στα 60FPS
(αλλά σε sub-HD ανάλυση) και τα γραφικά να κλέβουν την παράσταση. Η
καταστροφή φυσικά και περιλαμβάνεται και εδώ, με μοναδικό παράπονο να
αποτελεί το πολύ μεγάλο loading που παρατηρείται στα
PC. Πολλές φορές χρειάστηκα περισσότερα από δύο λεπτά για να φορτώσω τον
επόμενο χάρτη ή το επόμενο επεισόδιο στο campaign, και το πρόβλημα
βελτιώθηκα αισθητά όταν άλλαξα την εγκατάσταση του παιχνιδιού στον SSD.
Σίγουρα είναι πολλά τα δεδομένα που πρέπει να φορτωθούν – ειδικά αν
τρέχετε τις υψηλές ρυθμίσεις – αλλά ο χρόνος αναμονής είναι νομίζω
υπερβολικός. Σε υψηλά επίπεδα κινείται και ο ηχητικός τομέας, με τα όπλα να έχουν πολύ καλή ακουστική και τα voice overs να «ντύνουν» πολύ καλά single player και multiplayer.
Κλείνοντας, το
Battlefield Hardline είναι μία καλή δόση Battlefield για όσους έχετε
αρχίσει να βαριέστε το Battlefield 4 και να περιμένετε το 5, ενώ
παράλληλα πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα την εμπειρία που μπορεί να
προσφέρει το franchise. Το ενδιαφέρον, αλλά επιφανειακό campaign είναι
πρωτόγνωρο για τα στάνταρ που μας είχε συνηθίσει η σειρά, ενώ τα νέα
modes στο multiplayer φαίνεται να μπορούν να κρατήσουν αμείωτο το
ενδιαφέρον για αρκετό καιρό. Σίγουρα όχι τέλειο, αλλά αξίζει να το
δοκιμάσετε.
:
Πηγη
